یک ایده‌پرداز : تامین نیروهای انسانی بزرگترین چالش صنایع و شرکت‌های خلاق است

عماد قیومی‌پور معتقد است که بیشترین چالشی که صنایع و شرکت‌های خلاق با آن مواجه می‌شوند، تامین نیروهای انسانی است، چرا که با وجود مشکلات اقتصادی همه به دنبال آن هستند که راه صدساله را در یک شب طی کنند. به گزارش بازارکار به نقل از آنا، صنایع خلاق فرهنگی یکی از ریشه‌دارترین صنایع در ایران و جهان هستند که از همگرایی صنایع فرهنگی، تکنولوژی و خلاقیت‌های انسانی شکل می‌گیرد. ویژگی بارز این صنایع آن است که برای تولید کالا، به جای بهره‌گیری عمده از مواد اولیه‌ طبیعی و معدنی، عمده منابع از بروندادهای فکری و ذوقی انسان که ماهیت هنری و فرهنگی دارد، تأمین می‌شوند. صنایع خلاق رشد فوق‌العاده‌ای در دهه‌های گذشته داشته و توجه بخش‌های خصوصی و دولتی را در سراسر دنیا به سمت خود جلب کرده است. عماد قیومی‌پور، دانش‌آموخته لیسانس معماری دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهسوار تنکابن در گفت‌وگو با خبرنگار آنا، گفت:‌ کار اصلی ما دکوراسیون داخلی تجاری و مسکونی است. در کنار آن چند سالی است که به ساخت بوفه‌های طرح فرانسه و ایتالیا مشغول هستیم. امسال برنامه داریم در این زمینه تخصصی‌تر عمل کنیم و محصولاتی را که نماد فرهنگ ایرانی هستند ادغام کرده و یک محصول جدید و مدرن تولید کنیم؛ این محصولات با چوب، نقاشی و صنایع دستی ایرانی است که در بخشی از آن می‌توان از هنر قلم‌کاری، خاتم‌کاری و مینیاتور بهره گرفت. برای صادرات هم به کشورهای همسایه همچون امارات، عراق و غیره برنامه‌ای در نظر داریم. وی درباره تأکید رهبر معظم انقلاب بر توسعه صنایع و شرکت‌های خلاق، اظهار کرد: وقتی رهبر معظم انقلاب بر موضوعی تاکید دارند نشان از اهمیت آن مسئله و نیاز اساسی جامعه دارد. ما الان در برندسازی دچار مشکل هستیم و هنوز نتوانستیم تولیدات خود را به دنیا ارائه دهیم، از طرفی سر کوچک‌ترین مسائل به کشورهای دیگر وابستگی داریم. امیدوارم که حمایت‌های مادی و معنوی بیشتری از ایده‌پردازان، نخبگان و فناوران کشور صورت بگیرد و موانع از سر راه آن‌ها برداشته شود، در این صورت فعالان حوزه صنایع خلاق می‌توانند به جامعه خود خدمت کرده، با بازار جهانی رقابت داشته باشند و همچنین کشور به خودکفایی برسد. قیومی‌پور درباره اصلی‌ترین چالش خود، اظهار کرد: بیشترین چالش ما در اصل مسائل فرهنگی است، بیشترین چالشی که صنایع و شرکت‌های خلاق با آن مواجه می‌شوند، تامین نیروهای انسانی است. در بحث استخدام، سیستم عوض شده است؛ مردم دچار مشکلات اقتصادی هستند و همه به دنبال آن هستند که راه صدساله را در یک شب طی کنند. ما نمی‌توانیم کارگر و نیروی کار را بیشتر از سه یا چهار ماه حتی با حقوق بالاتر از قانون کار داشته باشیم؛ مگر اینکه از شهرهای دیگری استخدام کنیم.