مسائل اقتصادی، روی دیگر سکه بی‌توجهی به محیط زیست

هادی کیادلیری در گفت‌وگو با ایسنا، با تاکید بر اینکه پایداری هر سرزمین منوط به استفاده از انرژی‌های پاک است، گفت: آسیب‌هایی که به منابع طبیعی و محیط زیست وارد می‌شود نتیجه استفاده از سوخت‌های فسیلی است که آلودگی ایجاد می‌کنند، بنابراین در هر شرایطی ناگزیر به استفاده از انرژی‌های پاک هستیم.

وی به راهکار نجات محیط زیست و منابع طبیعی اشاره کرد و کاهش ردپای اکولوژیک را نخستین اقدام دانست و گفت: باید مسیری را طی کرد تا اثر مخرب انسان بر محیط زیست کمتر شود. ایران جزو کشورهایی است که کربن تولید می‌کند و طبیعی است که تولید این محصول می‌تواند مشکل ساز شود و باید به گونه‌ای عمل کرد که صدمات ناشی از این اقدام کاهش یابد.

تنوع زیستی در حال تخریب است/محاسبه هزینه‌های محیط زیستی در فرایند تولید

وی کمک به پایداری سرمایه‌های زمین و تغییر سبک زندگی به سمت اقتصاد پایدار را از دیگر راهکارهای نجات منابع طبیعی و محیط زیست دانست و افزود: عملیاتی کردن این راهکارها براساس استراتژی‌هایی نظیر تکیه بر انرژی‌های تجدیدپذیر، حفاظت از تنوع زیستی و جلوگیری از نابودی آن به عنوان سرمایه‌های طبیعی کشور امکان پذیر است که متاسفانه تحت تاثیر عوامل خارجی و غیر طبیعی قرار گرفته و در حال تخریب است. باید از روش‌های پایدار در تولید استفاده شود و در فرآیند تولید باید حتما هزینه‌های محیط زیستی نیز لحاظ شود تا به این سرمایه‌ها آسیب نرسد.

معاون سازمان محیط زیست با بیان اینکه کمک به چرخه شیمیایی زمین از طریق کاهش تولید پسماند باعث پایداری زمین می‌شود، گفت: فرسایش خاک از معضلات جدی است و محاسبات نشان می‌دهد که اگر بخواهیم حاصلخیزی به کشور برگردد، باید بخش اعظمی از درآمدهای نفتی به طبیعت منتقل شود که امکان‌پذیر نیست بنابراین باید از روش‌ها و شیوه‌هایی استفاده شود که خسارت‌ها کاهش یابد.

در سیاست‌گذاری غذا، آب و انرژی نباید بخشی‌نگری صورت گیرد

وی به پائین بودن میزان تاب آوری محیط زیست با توجه به شرایط خاص کشور و قرار گرفتن آن در منطقه خشک و نیمه خشک اشاره کرد و گفت: در سیاست‌گذاری بخش غذا، آب و انرژی نباید بخشی نگری صورت گیرد بلکه باید به صورت مشترک اقدام شود و برنامه‌های توسعه‌ای و قوانین هماهنگ را وضع و اجرا کرد.

وی با تاکید بر اینکه در سیاستگذاری‌ها باید به نقطه نظر مشترک دست یافت و دقت بیشتری کرد، تصریح کرد: سیاستگذاری مشترک در حوزه غذا، انرژی و آب نیاز ضروری است و در غیر این صورت منجر به وضع قوانینی خواهد شد که با یکدیگر مغایرت داشته و ایجاد چالش کند. سیاستگذاری و تصمیم گیری جداگانه بدون توجه به محیط زیست در آینده چالش‌زا خواهد بود. بنابراین قبل از هر اقدامی حتی در حوزه پیشرفت و توسعه باید اثرات آن در محیط زیست بررسی و ارزیابی کرد.

باید راه سازگار برای رشد اقتصادی توام با صیانت از محیط زیست را انتخاب کرد

کیادلیری با بیان اینکه برخی برداشت های اشتباه از مسائل که در سایه ناآگاهی اتفاق می افتد موجب می شود که در حوزه محیط زیست به بیراهه برویم در حالی که علاوه بر جلوگیری از این رویه، باید تلاش کرد که در مسائل زیست محیطی حساسیت ها کاسته نشده و بجای حساس سازی، عادی سازی صورت نگیرد، افزود: هیچ کشور توسعه یافته‌ای وجود ندارد که مشکلات محیط زیستی خود را مدیریت نکرده باشد. برای رشد اقتصادی نباید محیط زیست را تخریب کرد و نباید به بهانه اقتصاد به طبیعت و محیط زیست دست درازی کرد. باید راه سازگار برای رشد اقتصادی توام با صیانت از محیط زیست را انتخاب و طی کرد.

وی افزود: توجه صرف به اقتصاد می‌تواند در کوتاه مدت درآمدزایی داشته باشد اما عدم توجه به مسائل محیط زیستی و اکوسیستمی در بلندمدت می‌تواند مشکلات اقتصادی به بار آورد. به همین دلیل دنیا به این نتیجه رسیده است برای رشد و تولید، هم باید مسائل اقتصادی مدنظر قرار گیرد و هم باید به موضوعات زیست محیطی توجه داشت تا با اتخاذ سازوکار لازم، در آینده متحمل خسارت نشویم.