تازه ها
به گزارش خبرنگار بازاترکار به نقل از خبرگزرای ایرنا رییس اداره امور مراتع و بیابان ادارهکل منابع طبیعی و آبخیزداری گلستان گفت: مشاهده سرسبزی مراتع نهالکاری شده از سالهای گذشته، کشاورزان و دامداران را تشویق به کاشت نهال در چمنزارهای استان کرد.
تاجقلی فرهنگدوست اظهار کرد: بوتهکاری در مراتع با هدف تولید علوفه و افزایش گیاهان بومی، حفاظت از خاک و کمک به افزایش مواد آلی آن، ایجاد فرصت کافی برای رویش و مقاوم شدن گیاهان در مقابل چرای دام، حفاظت و قرق از مراتع انجام میشود.
وی گفت: نزدیک به ۳۰۶ هزار هکتار عرصههای بیابانی در گلستان نیازمند اجرای فعالیتهای مقابله با بیابانزایی است و هر ساله اقدامات گوناگونی از جمله بوتهکاری، ساخت هلالی آبگیر (مدیریت هرز آب)، نگهداری قرق، اجرای سیستمهای چرایی و مدیریت روان آب در این عرصهها اجرا میشود.
رییس اداره امور مراتع و بیابان اداره کل منابع طبیعی و آبخیزداری گلستان افزود: اجرای عملیات بوته کاری، بذرپاشی و مراقبت و آبیاری نهالها در هزار و ۵۰۰ هکتار از مراتع بیابانی به ۵۰۰ میلیارد ریال اعتبار نیاز دارد.
فرهنگدوست از تولید یک میلیون اصله نهال مرتعی و بیابانی در نهالستانهای چپرقویمه گنبدکاووس، امام علی (ع) مراوهتپه و انبارالوم آققلا خبر داد و اظهار کرد: این نهالها به ۲ صورت مشارکتی و پیمانکاری در هزار و ۵۰۰ هکتار از مناطق بیابانی آققلا، گنبدکاووس، مراوهتپه و کلاله کاشته میشود.
وی «آتریپلکس کانیسنس، لنتی فورمیس و قره داغ» را از مهمترین گونههای مرتعی و بیابانی گلستان برشمرد و گفت: عملیات بوتهکاری به صورت مشارکتی در مراتع بیابانی گلستان آغاز شده است.
فرهنگدوست بیان کرد: سال گذشته حدود سه هزار هکتار عملیات بوتهکاری در مراتع بیابانی استان به ۲ روش مشارکتی و پیمانکاری انجام شد که هزار و ۴۳۰ هکتار برای گنبدکاووس بود.
به گزارش ایرنا، طرحهای بوتهکاری در مراتع گلستان از دهه ۷۰ با هدف تقویت مراتع فقیر آغاز شد که با شدت گرفتن خشکسالی از سال ۱۳۹۵ ردیف بودجه مستقل برای بیابانزدایی اختصاص یافت و عملیات مقابله با بیابانزایی در قالب طرحهای مرتعداری شامل بوتهکاری، ذخیره نزولات آسمانی (مانند ساخت هلالی آبگیر)، کپه کاری، تامین آب آشامیدنی دام و بذرپاشی چمنزارهای سردسیر به ۲ صورت مشارکتی و پیمانکاری انجام میشود.
گلستان ۸۶۲ هزار هکتار چمنزار دارد که بخش قابل توجهی از آن در مناطق شمالی استان بهویژه آققلا، گمیشان و گنبدکاووس در معرض بیابانیشدن است که برای جلوگیری از پیامدهای ریزگردها باید تدابیر ویژهای اتخاذ شود.
ریزگردها در گلستان ۲ منشا داخلی و خارجی دارند که عمده دلایل داخلی آن «تخریب چمنزارها و تبدیل آن به زمین کشاورزی، کشت در زمینهای کم بازده، خشک شدن تالابها و چرای بیش از حد دام در چمنزارها» و دلایل خارجی آن که بیشتر، وجود صحرای «قره قوم» ترکمنستان و ورود گرد و غبار از استانهای سمنان و خراسان شمالی است.
گلستان با بیش از ۲۰ هزار کیلومتر مربع وسعت و جای دادن هفت اقلیم از ۱۳ اقلیم دنیا در همسایگی سه استان مازندران، خراسان شمالی و سمنان و کشور ترکمنستان قرار دارد.
کارآفرینان آینده
مطالب بیشترآگهی استخدام
مطالب بیشتر
ارسال نظرات