گره‌گشایی از مشکلات زنان سرپرست خانوار با کارآفرینی

هایده شریفی متولد سال ۱۳۵۹ تحصیل کرده رشته مدیریت بازرگانی است. وی کارمند دانشگاه کردستان و نایب رئیس مرکز نیکوکاری دانشگاه‌های کردستان است. این مرکز سال ۱۳۹۲ با تلاش‌های استاد زکی‌زاده و همکاری سایر دانشگاهیان آغاز به کار کرد.

اعضای این مرکز به سه دسته از نیازمندان کمک می‌کنند. دسته اول مدد جویان تحت پوشش کمیته امداد هستند. پس از اخذ پرونده این افراد از کمیته امداد برای آن‌ها مددکار تعیین کرده و این مددکار‌ها به سراغ خانواده‌ها رفته و نیازمندی‌های آن‌ها را تعیین می‌کنند و هر نیازی که داشته باشند در قالب هم افزایی با کمیته امداد بر طرف می‌کنند.
برخی از مددجویان هم خود دانشجویان هستند که در دوران تحصیلی‌شان دچار مشکل یا بیماری خاصی شده‌اند. این مرکز آن‌ها را تحت پوشش قرار می‌دهد. یک سری از افراد هم تحت پوشش هیچ نهاد حمایتی نیستند. مانند زنان بد سرپرست و بی سرپرست که برای آن‌ها شغل ایجاد می‌کنند. این گروه برای این خانم‌ها کلاس‌هایی را برگزار می‌کنند و شرکت‌کنندگان در یک الی دو جلسه راهنمایی می‌شوند. پس از آن با توجه به علاقه‌ای که هر یک از این شرکت کنندگان دارند و حرفه‌ای که بلد هستند، وام و امکانات دریافت می‌کنند تا بتوانند شغلی برای خود دست و پا کنند.
مثلاً فردی مهارت قالیبافی داشت، اما چون بودجه‌ای برای تأمین مواد اولیه نداشت مجبور بود برای دیگران کار کند و از این راه صرفاً حق الزحمه ناچیزی دریافت می‌کرد که امور اولیه زندگی اش را تأمین نمی‌کرد. این مرکز به او کمک کرد تا برای خودش دار قالی برپا کند و در منزل خودش مشغول به کار شود. چنین حمایت‌هایی را از مشاغلی مانند آرایشگری خیاطی و ... هم انجام می‌دهند.

خیرین این مرکز اساتید و اعضای هیئت علمی دانشگاه و همچنین افرادی خارج از محیط دانشگاه هستند که به صورت موردی یا مستمر مبالغی را در اختیار مرکز نیکوکاری قرار می‌دهند. ادارات مختلف مانند سپاه ستاد اجرایی فرمان امام، بنیاد برکت و ... هم بسته‌های معیشتی یا کمک‌های موردی به مرکز می‌رسانند. دانشجویان هم در امور مشارکت دارند. دانشجویان پزشکی و دندان پزشکی برای کار‌های اولیه مانند پر کردن و کشیدن دندان به مناطق محروم شهر می‌روند.

دانشجویان رشته آموزش ابتدایی کلاس‌های تقویتی مددجویان را عهده دار هستند. فعالیت عمرانی و ساخت مسکن برای محرومان با مشارکت دانشجویان دارند همچنین برای آزادی زندانیان هم فعالیت‌هایی با کمک دانشجویان انجام شده است.

یکی از کار‌های آن‌ها این است که در چند محله آسیب‌پذیر مثل عباس آباد، نایسر، کانی، کوزله در شهر سنندج که بیشتر افراد قشر ضعیف و محروم در آن ساکن هستند فعالیت کنند. محله نایسر به نام محله هفتاد و دو ملت معروف است و از هر شهر و استانی پذیرای مردم بوده و هر کس هر جور می‌خواسته خانه‌اش را به صورتی غیر ایمن ساخته است. هر مسؤولی که به سنندج بیاید او را به این محله می‌برند تا از آن بازدید کند.

تمرکز این مرکز در محله‌هایی مانند کانی، کورله و عباس آباد است که مردم فقیر خود سنندج در آن‌ها زندگی می‌کنند. برگزاری فعالیت‌های عمومی مانند اردو‌های جهادی و ساماندهی کودکان کار را در مرحله نایسر هم انجام داده‌اند. بسیاری از مرد‌های سرپرست خانوار هستند که اگر به آن‌ها کمک کنند مبلغ دریافتی را خرج اعتیاد خود می‌کنند و چیزی به زن و فرزندانشان نمی‌دهند و به همین دلیل کمک‌های نقدی فقط به خانواده و همسران تعلق می‌گیرد.