تازه ها
ابراهیم صادقیفر:
چندجانبهگرایی حلقه مفقوده عدالت در بازار كار ایران است
ابراهیم صادقیفر، رئیس مؤسسه کار و تأمین اجتماعی، با تأکید بر ضرورت بازطراحی ساختارهای بازار کار و تقویت جایگاه کارگران، مجموعهای از چالشها و نارساییهای تاریخی این قشر را تشریح کرد و صدای خاموش کارگران را مسئله محوری عدالت اجتماعی دانست.
به گزارش بازارکار از روابط عمومی موسسه کار و تامین اجتماعی دکتر ابراهیم صادقیفر با اشاره به جایگاه تاریخی کارگران در اقتصاد اظهار کرد: کارگران همواره ستونهای اصلی تولید بودهاند اما آخرین بهرهبرداران از کار خود محسوب شدهاند. کلیدواژه «صدای خاموش» دقیقا به قشر عظیمی بازمیگردد که با وجود نقش بنیادین، در جهان خاموشی قرار گرفتهاند و در فرآیند تصمیمگیری دیده نمیشوند.
وی بر وجود شرایط ویژه در حوزه کارگری در سالهای اخیر تأکید کرد و گفت: در مقاطع بحرانی مانند جنگ اخیر، کارگران برخلاف بسیاری از گروهها که امکان دورکاری داشتند، ناگزیر به حضور در محیط کار بودند و بار اصلی تداوم فعالیتهای اقتصادی را به دوش کشیدند. موضوع کارگران مسئلهای جهانی و ساختاری است و یکی از عوامل مهم تداوم مشکلات، عدم انتقال تکنولوژی و بهروزرسانی ظرفیتهای تولید است.
صادقیفر ایجاد «مرکز ملی چندجانبهگرایی» را ضروری دانست و توضیح داد: این مرکز باید صدایی برای کارگر و کارفرما باشد تا بتواند سازوکارهای توزیع قدرت را بازتعریف کند. جامعهشناسی انتقادی باید بیش از گذشته در سیاستگذاری کار حضور یابد و نگاه سیاستگذار نیز باید به مشارکت کارگری توجه بیشتری داشته باشد.
رئیس مؤسسه کار و تأمین اجتماعی با تأکید بر ضعف قدرت چانهزنی کارگران اظهار کرد: رابطه نابرابر قدرت در بازار کار همیشه وجود داشته و سهجانبهگرایی تنها راه اصلاح این وضعیت است. تشکلهای کارگری در بهترین حالت تنها ۱۰ درصد کارگران را پوشش میدهند و بخش عمدهای از نیروی کار فاقد صدای سازمانیافته است.
وی با استناد به گزارشهای سازمان بینالمللی کار، شرایط فعلی کارگران را همراه با بیعدالتی، نابرابری و مشقت دانست و افزود: این وضعیت باید مسئله اول عدالتجویی و ارزشهای انسانی باشد.سازمان سهجانبه میتواند با ایجاد رابطه درست میان کارگر و کارفرما، زمینه صلح پایدار را در محیط کار فراهم کند.
صادقیفر ادامه داد: این موضوعات بخشی از وظایف اصلی مؤسسه کار و تأمین اجتماعی است و این مؤسسه سالهاست در این مسیر فعالیت میکند.
وی با اشاره به مفهوم «جامعهشناسی مردمدار» گفت: درد اصلی کارگران تنها حقوق معوقه نیست، بلکه عدم مشارکت مؤثر در تصمیمگیریهاست. تنها با افزایش آگاهی، تقویت تشکلها و سهیمکردن کارگران در ساخت تصمیمها میتوان مطالبات آنان را محقق و صدای خاموش آنان را شنید. همچنین تا زمانی که تشکلهای نیرومند و فراگیر که بتوانند بخش بزرگی از کارگران را نمایندگی کنند شکل نگیرد، وضعیت موجود بهبود نخواهد یافت.
ارسال نظرات