بی‌رونقی بازار و بی‌رغبتی جوانان، مشکلات حوزه حصیربافی در بافق

جالب‌تر آنکه لازم نیست برای بافتن به دستان خود نگاه کند؛ به چشمان تو زل می‌زند و بدون تپق، می‌بافد، او بافتن را در خون و پوست و گوشت خود دارد و آن را حفظ است. وقتی می‌بافد حرف هم می زند، حواسش به اطراف هم هست و اگر لازم باشد غذا هم می خورد و به کارهای دیگر هم می پردازد اما از بافتن، نه می ایستد و نه خسته می شود! "گوهر مهدیزاده" استاد حصیرباف با ۷۶ سال سن که به گفته خودش بیش از ۶۰ سال آن را به حصیربافی و دیگر محصولات دستی درخت خرما مشغول بوده است. خستگی را جواب کرده، آثار پیری یا کهولت در او نمی‌بینی؛ مصمم و قاطع و جدی می‌بافد و تو از دیدن آن سیر نمی‌شوی؛ چشمانت را به دستهای هنرمندانه او می دوزی، لذت می بری از این همه انرژی و هنر و تلاش می‌کنی حتی یک لحظه از دیدن غافل نشوی. عشق به بافتن در وجود او ریشه دوانده و حاضر نیست آن را با وجود آنکه بازاری ندارد کنار بگذارد؛ او برای دلش می بافد و نه کسب درآمد. بی‌رونقی بازار و بی‌رغبتی جوانان، مشکلات حوزه حصیربافی در بافق گوهرخانم اما دل پر گله‌ای داشت؛ از بی‌رونقی بازار حصیربافی، از بی‌رغبتی جوانان به این شغل و از کمبود کارگاه‌های مرتبط با این حرفه؛ از اینکه یک بادبزن او را فقط ۲ هزار تومان می خرند، از اینکه ۳۵۰ بادبزن بافته و آن را فقط ۷۵۰ هزار تومان فروخته است! می‌گفت اگر عشق به بافتن نداشتم آن را کنار می‌گذاشتم؛ از تلاش‌های چند سال گذشته مسوولان میراث فرهنگی برای رونق این حرفه قدیمی، قدردانی می کند اما معتقد است هنوز جای کار بسیاری باقی مانده و هنوز تا نقطه مطلوب فاصله داریم. شهر نخل‌خیز بافق قرنهاست که در زمینه صنعت حصیربافی و دیگر محصولات جانبی آن فعالیت دارد؛حصیربافی از برگ درخت نخل، شاهکار زنان بافقی است؛ قدمتی به اندازه تاریخ این شهر دارد؛ این هنر سینه به سینه توسط شیر زنان و مردان بافقی به نسل‌ها منتقل شده است.