تازه ها
کارآفرینی شیرین با مزه ترش انار
به مناسبت روز ملی انار (۸ آبان)، به سراغ یکی از بانوان موفق کارآفرین در حوزه تولید و فرآوری انار رفتیم. کسی که با تکیه بر ریشه‌های بومی، حمایت خانواده و پشتکار شخصی، توانسته اولین و تنها کارگاه رسمی فرآوری محصولات انار در شهرضا را راه‌اندازی کند. در این گفت‌و‌گو با خانم شریفی، مؤسس برند «ناردخت» همراه شدیم تا از روند شکل‌گیری ایده، چالش‌ها، ظرفیت تولید و آینده کسب‌وکارش برایمان بگوید
لطفاً خودتان را معرفی کنید و بفرمایید از چه زمانی فعالیت خود را آغاز کرده‌اید؟
من ۳۲ سالمه، کارشناس ارشد مدیریت کسب‌وکار هستم. اصالتاً اهل شهرضا هستم، اما در اصفهان زندگی می‌کنم. کار تولید محصولات انار را از سال ۱۳۹۹ شروع کردم و در سال ۱۴۰۰ برند «ناردخت» را ثبت کردم.
در حال حاضر تنها کارگاه تولیدی محصولات انار در شهرضا را دارم. ایده این کسب‌وکار چطور شکل گرفت؟
با توجه به اینکه اصالت خانوادگی‌مان از شهرضاست، همیشه تقاضا برای انار شهرضا از سمت دوستان و آشنایان در اصفهان زیاد بود. این موضوع جرقه‌ای شد برای شروع این کسب‌وکار. ابتدا با کمک مادرم و اقوام مقداری رب انار درست کردیم و فروختیم. با دیدن استقبال بالا، کار را گسترش دادم و وارد تولید نیمه‌صنعتی شدم.
چرا انار را به عنوان محور اصلی کسب‌وکارتان انتخاب کردید؟
منطقه شهرضا سابقاً باغ انگور داشت، ولی با کاهش منابع آبی، بیشتر باغ‌ها به باغ انار تبدیل شدند. انار شهرضا طعم و کیفیت خاصی دارد و در بازار هم شناخته‌شده است. با دیدن این ظرفیت و دسترسی مستقیم به باغداران، تصمیم گرفتم روی این محصول تمرکز کنم. اسم برند «ناردخت» از کجا اومده؟ این اسم رو از مشورت با اطرافیان گرفتم. «ناردخت» یعنی دختر انار، اسم لطیف و زنانه‌ای بود که هم با محصول هماهنگی داشت و هم هویت بومی ما را نشان می‌داد
چه چالش‌هایی در مسیر راه‌اندازی این کسب‌وکار داشتید؟
مهم‌ترین چالش‌ها در حوزه بهداشت و اخذ مجوز‌ها بود. چون کار خوراکی بود، گرفتن مجوز‌ها بسیار زمان‌بر بود. از طرفی، خیلی از مسئولین فقط وعده حمایت دادند؛ ولی در نهایت با وجود تشکیل پرونده‌های سنگین، بودجه‌ای تعلق نگرفت. دستگاه‌ها و تجهیزات را با سرمایه شخصی و کمک خانواده خریدم
ظرفیت تولید شما چقدر است؟
در حال حاضر به‌صورت سالانه حدود ۲۰ تن انار را فرآوری می‌کنیم. به‌دلیل فصل کوتاه انار و زمان‌بر بودن تولید، امکان گسترش فعلاً محدود است. با این سطح تولید، تا قبل از عید اکثر محصولاتم تمام می‌شود.
باغات انار متعلق به خودتان است یا با کشاورزان همکاری دارید؟
خودمان باغ نداریم، اما با باغداران شهرضا، خصوصاً اقوام و آشنایان، همکاری نزدیکی داریم. به‌خاطر رابطه خوب، امکان پرداخت منعطف داریم و انار مورد نیاز را تأمین می‌کنیم
در فرآوری محصولات مثل رب، لواشک، سس و ... از چه تکنولوژی استفاده می‌کنید؟
فرآوری به صورت نیمه‌صنعتی انجام می‌شود. دستگاه آبگیری، خشک‌کن و تجهیزات لازم را دارم ولی فرآیند‌ها کاملاً اتومات نیست و نیاز به نیروی انسانی داریم. چیزی که محصولات ما را متمایز می‌کند، خلوص آنهاست. رب، سس و لواشک ما فقط از انار تهیه می‌شود و هیچ افزودنی یا میوه ترکیبی ندارد.
در حال حاضر چند نفر با شما همکاری می‌کنند؟
در فصل انار حدوداً ۸ نفر نیروی انسانی داریم که در بخش‌های مختلف کمک می‌کنند.
مشتریان اصلی شما چه کسانی هستند؟
مشتریان ما بیشتر خانوار‌ها هستند. فروش ما بیشتر آنلاین و از طریق اینستاگرام انجام می‌شود. در نمایشگاه‌ها و جشنواره‌های انار هم شرکت می‌کنم. متأسفانه به دلیل مسائل مجوز بهداشتی، امکان عرضه در فروشگاه‌های زنجیره‌ای را نداریم.
آیا محصولات شما صادر هم می‌شوند؟
بله، البته صادرات رسمی با توناژ بالا نداریم، ولی خیلی از مشتریان ما برای ارسال به خارج از کشور (مثل ارمنستان، اروپا و آمریکا) خرید می‌کنند. لواشک ما به‌شکل خاصی مورد استقبال قرار گرفته است. قیمت‌گذاری محصولات به چه شکل انجام می‌شود؟ به دلیل ارتباط مستقیم با باغدار‌ها و کوتاه بودن زنجیره تأمین، قیمت محصولات ما نسبت به بازار رقابتی‌تر است. با اینکه محصولاتمان کاملاً ارگانیک هستند، ولی قیمت نهایی منصفانه‌تر درمی‌آید. بازخورد مشتری‌ها نسبت به محصولات شما چگونه بوده؟ خداروشکر تاکنون ۹۹ درصد مشتریان رضایت کامل داشتند. کیفیت بالا و خلوص محصولات باعث شده مشتریان وفاداری داشته باشیم.
برای روز ملی انار (۸ آبان) برنامه خاصی دارید؟
در حال حاضر برنامه‌ای خاص نداریم. درگیر تولید هستیم و زمان محدودی داریم. ولی در آینده دوست دارم فعالیت‌های فرهنگ‌سازی برای مصرف محصولات ارگانیک را با همکاری مدارس یا نهاد‌های سلامت‌محور شروع کنم. چشم‌انداز برند «ناردخت» در ۵ سال آینده چیست؟
آرزو دارم که به مرحله‌ای برسیم که کارخانه‌ای رسمی با مجوز بهداشت تأسیس کنیم و صادرات رسمی داشته باشیم. ولی این مسیر به حمایت‌ها و شرایط بستگی دارد. انگیزه‌اش هست، اما مسیرش سخت است.
چه توصیه‌ای برای کسانی دارید که قصد ورود به حوزه فرآوری کشاورزی دارند؟
بعضی وقت‌ها آدم طلا‌های اطرافش را نمی‌بیند. خیلی از افراد می‌توانند از داشته‌های بومی‌شان کسب‌وکار راه بیندازند، مخصوصاً با وجود شبکه‌های اجتماعی مثل اینستاگرام. فقط باید همت کرد و مزیت‌های منطقه‌ای را شناخت
گفت وگو : لیلا قرنفلی
ارسال نظرات