ششم مرداد روز ملی کارآفرینی و ترویج آموزش‌های فنی و حرفه‌ای است. بدون تردید مهمترین سرمایه هر سازمان و جامعه نیروی انسانی ماهر و متخصص آن است. در بسیاری از کشورهای توسعه یافته جهان آموزش فنی به‌‏عنوان عنصر مکمل نظام آموزشی در نظر گرفته می‌شود. در کشور ایران هم اهمیت مهارت آموزی به خوبی احساس شده است و به همین منظور ۶ مرداد روز ملی کارآفرینی و آموزش های فنی و حرفه ای نام‌گذاری شده است. آموزش‌های فنی و حرفه‌‏ای، آموزش‌‏هایی هستند که انتظار می‌‏رود دانش‌‏آموختگان آن در زمان ورود به دنیای کار از سازگاری نسبی در مقایسه با دانش‌‏آموختگان رشته‌‏های نظری برخوردار باشند. به‌عبارت دیگر، این دانش‏‌آموختگان باید توانایی لازم را برای اشتغال داشته باشند. نیروی انسانی در اثر تربیت و آموزش می‌‏تواند نگرش، دانش و مهارت لازم را به‌‏دست آورد. به‌‏همین علت، در اغلب کشورهای اروپایی و صنعتی بعد از دهه ۱۹۹۰م، توسعه صنعتی را در آموزش فنی و حرفه‌‏ای می‌‏‌دانند و در بهبود و رشد آن تأکید بسیار دارند. آموزش فنی و حرفه‌‏ای بایستی از تربیت افراد برای شغلی ویژه با فراهم کردن مهارت‏‌ها و دانش لازم، پا فراتر بگذارد و همراه با آموزش عمومی، شخصیت و منش افراد را نیز پرورش دهد و توانایی درک، داوری، اظهار وجود و سازگاری با محیط‌‏های گوناگون را در آنان تقویت کند. برای رسیدن به چنین هدفی، محتوای فرهنگی آموزش فنی و حرفه‌‏ای باید در سطحی باشد که تخصصی شدن گریزناپذیر در آموزش فنی و حرفه‌‏ای، راه دیگر علاقه‌‏‌ها را سد نکند. آموزش فنی و حرفه‌‏ای، در جنبه‌‏های علمی‌‏‌تر خود از سال‌‏های تحصیلی مدارس فراتر می‌‏رود و وارد عرصه صنعت می‌‏شود. از این‌‏رو با در نظر داشتن مهارت‏‌ها و فنون، ممکن است مدارس، پایه‌‏های اساسی لازم را در اختیار بگذارند، اما این صنعت است که باید کارکنان جدید خود را در زمینه‌‏های خاصی که در زندگی کاری از آنان انتظار می‌‏رود، آموزش دهد و پیوسته دانش آن‌‏‌ها را مطابق با پیشرفت‌‏های زمان ارتقا دهد. آموزش‏‌های رسمی و فنی و حرفه‌‏ای در ایران با ایجاد «دارالفنون» آغاز شد. در این مدرسه که در سال ۱۲۳۸ق به‌‏منظور تربیت نیروی انسانی لازم در زمینه‌‏های اداری، علمی، فنی و پزشکی تأسیس شد؛ شاگردان هم درس‌‏های نظری داشتند و هم درس‌‏های عملی. در زمینه آموزش صنعت، در سال ۱۲۸۶ق، اولین هنرستان فنی با نام «مدرسه ایران و کمال» شروع به‌کار کرد و در سال ۱۳۰۳ به هنرستان صنعتی تبدیل شد. در زمینه کشاورزی، در سال ۱۲۹۷ق دبستان برزگر شروع به‌کار کرد که پس از انحلال به‌‏جای آن، مدرسه فلاحت در تهران تأسیس شد. در زمینه آموزش خدمات در سال ۱۲۹۸ق، «مدرسه صنایع مستظرفه تهران» به ریاست کمال‌‏الملک در رشته‌‏های هنری گشایش یافت. در سال ۱۳۴۹ با تصویب قانون کارآموزی، آموزش در صنعت به صندوق کارآموزی واگذار گردید. پس از پیروزی انقلاب اسلامی به‌‏لحاظ اهمیت یافتن بحث استقلال و خودکفایی کشور، سامان بخشیدن به آموزش‌‏های فنی و حرفه‌‏ای، مورد توجه خاص قرار گرفت و به‌‏همین منظور، شورای عالی هماهنگی آموزش‌های فنی و حرفه‌‏ای کشور در راستای جهت‏‌دهی به تشکیلات و پوشش دستگاه‌‏های متعدد به‌‏عنوان مجری این نوع آموزش‌‏‌ها در سال ۱۳۵۹ش تشکیل شد. بنابراین مهارت آموزی باید جایگزین مدرک گرایی شود و خانواده‌ها و جوانان به جای اینکه تنها دغدغه مدرک‌های دانشگاهی را داشته باشند به فکر آموختن یک مهارت باشند چرا که فنی و حرفه‌ ای نقش مهمی در رونق اشتغال، کارآفرینی و توسعه پایدار دارد و امروز بخش زیادی از فارغ التحصیلان به دلیل نداشتن مهارت بیکار هستند. و در پایان: «هیچ ملتی نمی‌‏تواند اثر تکنولوژی را در جهان امروز انکار کند. اگر قرار باشد که از تکنولوژی به‌‏درستی و در جهت رفاه انسان، نه انهدام او، حداکثر بهره را ببریم، لازم است پابه‌پای این دگرگونی‏‌ها، در آموزش فنی و حرفه‌‏ای نیز به پیشرفت‌‏هایی دست یابیم. خوار شمردن آموزش فنی و حرفه‌‏ای به بهانه این‌‏که ماهیتی فرومایه دارد، درواقع، ستیز با واقعیت‌‏های زندگی نوین و روی گرداندن از مجال‌‏هایی است که برای بهتر کردن این زندگی پیش می‌‏آید.