امیر یوسفی؛ رئیس اتاق بازرگانی، صنایع، معادن و کشاورزی گرگان گفت‌:

به گزارش خبرنگار بازارکار به نقل از دنیای اقتصاد، امیر یوسفی رئیس اتاق بازرگانی، صنایع، معادن و کشاورزی گرگان اظهار کرد: روند روبه‌رشد قیمت دلار به منزله تحمیل فشار به صنایع و تولیدکنندگان است، چراکه هر صنعتی بخشی از نیاز‌های خود را وارد می‌کند. این نیاز‌های وارداتی شامل مواد اولیه، تجهیزات تولید، ماشین‌آلات و... است، بنابراین رشد قیمت دلار به منزله افزایش هزینه تولید صنایع است.

وی افزود: در ماه‌های اخیر شاهد رشد قابل‌توجه قیمت دلار در بازار آزاد بودیم؛ تاجایی‌که بهای این اسکناس آمریکایی از کانال ۶۰‌هزار‌تومانی فراتر رفت و رکورد فروش آن در کانال ۷۰‌هزار‌تومانی نیز شکسته شد. مسائل سیاسی از مهم‌ترین دلایل رشد قیمت دلار در هفته‌های اخیر بود، به‌طوری‌که در یک بازه زمانی چند روزه قیمت دلار از مرز ۷۰‌هزار‌تومان نیز عبور کرد. البته فروش دلار در کانال ۷۰‌هزار‌تومانی برای مدت زمان طولانی تداوم نیافت و درحال‌حاضر قیمت این اسکناس در محدوده ۶۸‌هزار‌تومانی نوسان دارد، بنابراین باید این طور ادعا کرد؛ علاوه بر رشد قیمت دلار، نوسانات این اسکناس، از مهم‌ترین دلایل بروز چالش برای فعالان صنعت غذایی کشور است. درواقع در نبود ثبات امکان برنامه ریزی برای تولید وجود ندارد.

یوسفی بیان کرد: بازار نوسانی ارز، صنایع را ملزم به خرید نقدی می‌کند، چراکه فروشندگان نسبت به آینده قیمت دلار مطمئن نخواهند بود و درنتیجه از فروش مدت دار خودداری می‌کنند. همین موضوع نیز هزینه‌های تولید را افزایش خواهد داد و در همین حال صنایع را در تامین سرمایه‌درگردش موردنیاز خود، با چالش مواجه خواهد کرد. در همین حال باید خاطرنشان کرد؛ با توجه به شرایط اقتصادی کشور، بانک‌ها نیز عموما سیاست‌های انقباضی درپیش گرفته اند، بنابراین صنایع و کسب‌وکار‌ها برای تامین نقدینگی و سرمایه‌درگردش موردنیاز خود، نمی‌توانند آنطور که باید به توان این نهاد‌های مالی اتکا کنند. به علاوه باید خاطرنشان کرد در شرایطی که قیمت ارز نوسانی است، بسیاری از کسب‌وکار‌ها از فروش محصول خود سر باز می‌زنند. این موضوع روند تولید در صنایعی که امکان توقف تولید ندارند را متضرر خواهد کرد.

وی در ادامه گفت: متاسفانه در کشور ما دورنمای قیمت ارز مشخص نیست. در چنین فضایی عملا امکانی برای برنامه ریزی برای آینده وجود ندارد. صنایع و بازرگانان از آینده شرایط تولید و فعالیت خود، آگاه نیستند و همین موضوع نیز می‌تواند به تحمیل خسارت به آن‌ها منجر شود.

رئیس اتاق بازرگانی گرگان تصریح کرد: اثرگذاری قیمت ارز بر صنایع مختلف متفاوت است. به‌عنوان مثال اثرگذاری قیمت ارز بر برخی محصولات کشاورزی کمتر است، یا به بیانی دقیق‌تر قیمت برخی محصولات وابسته به میزان عرضه و تقاضا و همچنین سیاست‌های حاکم بر این بخش برای تامین نیاز بازار است، یا دولت خرید برخی محصولات کشاورزی را تضمین می‌کند یا برای تامین ارز آن‌ها یارانه اختصاص می‌دهد یا به‌نوعی از روند تولید این محصولات حمایت می‌کند. در چنین فضایی اثرپذیری تولید از نوسانات قیمت ارز، به مراتب کمتر خواهد بود، اما رشد و نوسانات قیمت ارز، نرخ تولید در برخی صنایع را به مراتب بیشتر افزایش خواهد داد، یعنی عملکرد هر صنعت بسته به میزان ارزبری و همچنین وابستگی به متغیر‌های اقتصادی، در شرایط نوسان قیمت دلار، متفاوت خواهد بود.

وی خاطر نشان کرد: وقتی قیمت تمام‌شده کالا، افزایش می‌یابد، فروشنده یا صنایع ناچار به افزایش قیمت محصولات خود خواهد بود، یعنی گریزی از رشد قیمت محصولات نهایی نیست. مگر سود تولیدکننده چقدر است که از پس جبران هزینه قیمت تمام‌شده تولید بربیاید؟ این فعال عرصه تولید گفت: اثرپذیری صنایعی که مواد اولیه تولید آن‌ها وابسته به خارج است، به دلار بیشتر است. به‌عنوان نمونه بسیاری از صنایع غذایی تجهیزات بسته بندی خود را وارد می‌کنند و همین موضوع در موقعیت کنونی به پاشنه آشیل تولید آن‌ها بدل شده‌است. یوسفی گفت: باوجود رشد هزینه تولید، افزایش قیمت محصولات غذایی به‌سادگی ممکن نیست. افزایش قیمت یک محصول، قدرت خرید مردم را کاهش می‌دهد؛ یعنی تقاضا برای خرید آن را کاهش می‌دهد. بخش بزرگی از مردم ما آسیب پذیر هستند و درنتیجه از توان خرید آن‌ها کاسته می‌شود. همین موضوع نیز درنهایت به زیان تولید منتهی خواهدشد.

راهکار‌های حضور موفق در بازار جهانی

یوسفی در پاسخ به سوالی مبنی‌بر حضور صنایع غذایی ایران در بازار‌های بین‌المللی گفت: حدود ۱۹ تا ۲۰‌درصد ارزش صادرات غیرنفتی ایران به صنایع غذایی و کشاورزی معطوف است. حضور در بازار جهانی نیازمند رقابت‌پذیری است. بااین وجود باید تاکید کرد؛ حضور موفق در بازار جهانی نیازمند الزاماتی ازجمله تولید رقابت‌پذیر‌است.

وی افزود:هر محصولی که کیفیت بالاتری داشته‌باشد و از قیمت مناسب تری برخوردار باشد، سهم بیشتری از بازار‌های جهانی را در اختیار خواهد گرفت، بنابراین حضور محصولات صنایع غذایی ایرانی در بازار جهانی و حفظ سهم مستمر از این بازار نیز به‌سادگی ممکن نیست. برهمین اساس نیز از صنعتگران ایرانی انتظار می‌رود با ارتقای کیفیت، بهبود بهره وری و کاهش هزینه تمام‌شده تولید، شانس حضور موفق‌تر در بازار جهانی را ممکن کنند، در غیر‌این‌صورت خود به خود از حضور در بازار صادراتی حذف خواهیم‌شد.