بانوی کارآفرینی که تار و پود زندگی می بافد

«آفرین اکبری» بانوی کارآفرین کهگیلویه و بویراحمدی در زمینه تولید انواع فرش بوده که معتقد است فعالیت اقتصادی و اجتماعی منحصر به مردان نیست و زنان باید به خودباوری و عزت نفس برسند و بتوانند در عرصه های اجتماعی نقش آفرینی کنند، او می گوید دختران و زنان زیادی در روستاهای این استان به واسطه فعالیت در اجتماع ذهن شان ثروتمند شده است و مستقل از مردان درآمدزایی می کنند.

این زنان باکارآفرینی توانسته اند، استعداد و توانایی های خود را به نمایش بگذارند و به واسطه هنرهایشان برای خود و جامعه منشا اثر شوند و روز به روز بر تعداد این زنان افزوده می شود.

معرفی الگوهای برتر در این مورد هم علاوه بر فرهنگ سازی، به اعتماد سازی زنان در این عرصه کمک شایانی خواهد کرد و می تواند چشم انداز بهتری را در عرصه کار زنان به نمایش گذارد.

به همین بهانه خبرنگار ایرنا به سراغ یکی از زنان کارآفرین در حوزه فرش کهگیلویه و بویراحمد رفت. آفرین اکبری کارآفرین کهگیلویه و بویراحمدی توانسته است با خودباوری و ریسک پذیری و تلاش شبانه روزی در رشته فرش به پیشرفت های چشمگیری دست یابد . تعاونی او امسال به عنوان تعاونی برتر استانی انتخاب شد و ۲ بار هم به عنوان کارآفرین برتر شناخته شده و ۲ بار هم در کمیته امداد امام خمینی (ره) استان به عنوان راهبر برتر شغلی معرفی شده است. در ادامه مشروح گفت و گوی ایرنا با اکبری آمده است:

خانم اکبری! خودتان را معرفی کنید و عرصه فرش شما در آن فعال هستید معمولا به عنوان یک حوزه ی سخت و خاص تلقی می شود. شما چگونه وارد این عرصه شدید؟

آفرین اکبری هستم و کارشناس ارشد هنر و صنعت فرش دستباف دانشگاه هنر تهران. سال ۹۶ که در رشته ارشد فارغ التحصیل شدم، شرکت خود را ثبت و فعالیت خود را آغاز کردم.

در هنرستان رشته فرش خواندم برادر مشوق ام بود و به نظر او صادرات فرش خیلی بازار خوبی داشت و از پیشینه آن در منطقه سادات محمودی همین استان خبر داشت.

در ابتدا رشته ام را خیلی دوست نداشتم اما رفته رفته علاقه پیدا کردم و طوری علاقه مند شدم که کاردانی قبول شدم و اصرار داشتم بر تحصیل در رشته فرش و دوباره کنکور هنر دادم و چهار سال کارشناسی هنر اصفهان خواندم. همان سال برای ارشد امتحان دادم و دانشگاه هنر تهران قبول شدم.

محل تولدم شهرستان باشت بوده و اصلا هیچ پیشینه ای نسبت به فرش نداشتم و خانواده و همسایه ها هیچ کدام کار فرش انجام نمی دادند و هیچگونه آشنایی با این حرفه نداشتم.

سال اول دبیرستان پدرم را از دست دادم و افت درسی بسیاری پیدا کردم و سال دوم دبیرستان زمان انتخاب رشته فرش را انتخاب کردم.

چه انگیزه و چه عاملی باعث شد وارد این حرفه بشوید؟

خانم اکبری: از بچگی دوست نداشتم دوباره تکرار شوم و روحیه خودباوری همیشه در من زنده بود و همیشه تفکر خلاق ذاتی در وجودم بود و فعالیت های ثابت و تکراری را نمی پذیرفتم و تنوع را دوست داشتم.

همیشه کار خلاقانه انجام می دادم و در زمینه هنر هم خیلی استعداد داشتم و به کارهای هنری از جمله طراحی خانه و غذا سفره آرایی و میوه آرایی علاقه مند بودم.

امسال به عنوان تعاونی برتر استانی انتخاب شدم و ۲ بار هم به عنوان کارآفرین برتر شناخته شدم و ۲ بار هم با کمیته امداد امام خمینی (ره) استان در حیطه راهبر شغلی فعالیت می کردم و آنجا هم به عنوان راهبر برتر شغلی معرفی شدم.

کارم را از صفر شروع کردم و هیچگونه تسهیلاتی دریافت نکردم و در سال ۹۶ با ۱۰۰ هزار تومان یک تخته گلیم شروع کردم. به صورت خورده فروشی مواد اولیه ام را خریداری می کردم.

مشکل زن ها در عرصه کارآفرینی را چه می بینید؟چقدر اشتغال ایجاد کرده اید، در مناطق محروم روستایی هم اشتغال ایجاد کردید؟

اکبری: فعالیت بنده در این پنج سال شدت بیشتری یافته اما در این دوران بحران هایی همچون کرونا، تحریم، زلزله و سیل و دیگر موارد وجود داشته که سبب شده صنعت گردشگری و صنایع دستی تحت الشعاع قرار بگیرد.

سعی کردم همیشه خود را در بدترین شرایط سرپا نگه دارم و راضی هستم.هیچ پشتوانه و پیشینه ای هم نداشتم.

مشکل خانم ها در عرصه کارآفرینی را در خود کمتر بینی می بینم. تاکنون تاجر زن در حوزه فرش در استان نداشته ایم و زنان در این حوزه خودباوری، عزت نفس ندارند و اعتماد به نفس پایینی دارند. فکر می کنند با کوچکترین مشکل خسته می شوند، خیلی ها کنار کشیدند.

اگر فروش شان کم باشد و یا هزینه شان کم باشد و نتوانند تسهیلات بگیرند کم می آورند و خود را عقب می کشند. من اینگونه نبودم و نیستم.

اشتغال خیلی زیادی در استان ایجاد کرده ام در کمیته امداد، به صورت شخصی هم در تولید گلیم و فرش کار کردم .اشتغالزایی روستایی و عشایری برایم خیلی مهم بود.

بیشتر فعالیت بنده در مناطق صعب العبور و محروم، و کم برخوردار بوده است. دهستان سادات محمودی، دشت بز، درب کلات، رودشتی، لهسواره، لما، ده پایین، منج از جاهایی بوده که در آن ها فعالیت داشتم.

حضور یک خانم تنها در روستاها وجهه خوبی نداشت اما به هر نحو بود با مردم روستا ارتباط برقرار کردم. دختران این روستاها برای ادامه تحصیل حق رفت و آمد به صورت تنها به شهر را نداشتند.

خانواده های روستایی این مناطق اغلب در زمینه مالی در مضیقه بودند. اکنون بیشتر دختران روستا با مهارت آموزی در حوزه فرش خودکفا شده اند و کار می کنند و در شهرهای دیگر در حال ادامه تحصیل هم هستند.این دختران روستایی از لحاظ فکری و فرهنگی پیشرفت کرده اند و ذهن های ثروتمندی به دست آورده اند.

در رابطه با صنایع دستی چه خلاقیتی به خرج داده اید؟

اکبری: خلاقیت ما در صنایع دستی این بود که نقش ها را تغییر بدهم و کارهای مدرن انجام می دادم اما متوجه شدم که بسیار به فرهنگ و سنت و صنایع دستی و هویت استان علاقه مندم و تصمیم گرفتم تلفیقی از سنت و هنر را انجام بدهم.

در احیای صنایع دستی استان هم گام های خوبی برداشته ام. یک سری هنرهایی در استان همچون شله بافی، نی چیت بافی، خورجین، حور و وریس در حال منسوخ شدن بودند و سعی کردم احیا شان کنم و از بافندگانی که هنوز بلد بودند استفاده کردم و حتی از آن ها یاد گرفتم و آموختم به بقیه.

چالش های پیش روی یک زن کارآفرین از نظر شما چه مواردی هستند؟

اکبری: در زمینه مشکلات فراروی کارآفرینان بیشتر از بحث فرهنگ و اقتصاد و موضوع هزینه طرز تفکر خود همان زن بسیار فاکتور مهمی است چون فردی که به خود باوری نرسیده و عزت نفس و مطالعه ندارد، نمی تواند موفق شود.

در یک محیط روستایی یک دختر از مادرش تبعیت می کند و همچون او شاید تنها فرش ببافد و هیچ ارمغانی جز بیماری برای او نداشته باشد. این دختران نیازمند یک ایده نو بودند.

اقدامات شما چه تاثیری در قوی تر شدن کشور از لحاط اقتصادی، اجتماعی و سایر حوزه ها دارد؟

اکبری: تورهای خارجی بسیاری از محصولات ما خرید کرده اند و با شرکتی در تهران به عنوان صنعت آفرینان همکاری داشتیم و کل تولیدات ما را خرید و صادرات را انجام می داد.

اکنون کارت بازرگانی گرفته ایم و قرار است وارد حوزه صادرات شویم و در نمایشگاه های خارجی بیشتر شرکت کنیم.

اقدامات یک کارآفرین دلسوز، عاشق و علاقه مند به هویت، سختی کشیده و با دیدباز می تواند بسیار در اقتصاد جامعه مفید باشد و باعث بشود واردات کشور کمتر شود و از خود کالای ایرانی استفاده شود.

باید اهل خودباوری، عزت نفس، مطالعه، ریسک پذیری باشیم تا بتوانیم موثر باشیم. در مناطق محروم باید بیشتر روی فرهنگ مردم آنجا کار بشود و ذهن شان را ثروتمند کنیم تا خواه و یا ناخواه ذهن ثروت اقتصادی هم پیش خواهیم رفت.

مشارکت زنان را در این عرصه چگونه ارزیابی می کنید، چه توصیه ای برای زنان دارید؟

اکبری: مشارکت زنان در جامعه نسبت به قبل بهتر شده اما هنوز تغییر دیدگاه می خواهد. با افراد موفق مصاحبه داشته باشیم.برای موفق شدن حتما باید کتاب بخوانیم.

توصیه برای تمام زنان سرزمینم این است که آن ها هنوز خودباوری و عزت نفس ندارند، هنوز این ضعف وجود دارد حتی برای زنانی که در مشاغل بسیار خوب کسب درآمد می کنند و از پیشرفت ما زنان جلوگیری می کند.