سخنان شنیدنی مدیر عامل شرکت کشت و صنعت روژین تاک در نشست یک تجربه:
کد بانو ها و خانم های خانه کارشناسان کیفیت و تضمین کننده فروش ما هستند
تازه ها
مدیرکل امور فنی و تهیه طرح‌های بنیاد مسکن انقلاب اسلامی
مدیرکل امور فنی و تهیه طرح‌های بنیاد مسکن انقلاب اسلامی با بیان اینکه متولی توسعه روستا لزوما نمی‌تواند یک دستگاه باشد گفت: روستا جنبه‌های مختلفی دارد و تنها به بخش تولید خلاصه نمی‌شود، متولی روستا نباید یک نهاد و آن هم جهاد کشاورزی باشد.
به گزارش بازارکار از خبرگزاری صدا وسیما، آقایان پالوج معاون موسسه پژوهش‌های برنامه ریزی اقتصاد کشاورزی و توسعه روستایی وزارت جهاد کشاورزی، خوئینی مدیرکل امور فنی و تهیه طرح‌های بنیاد مسکن انقلاب اسلامی و سعادت معاون امور سرمایه گذاری فرهنگی و اجتماعی معاونت توسعه روستایی و مناطق محروم ریاست جمهوری در ویژه برنامه بالاتر درباره موضوع متولی توسعه روستاها و دیدگاه‌های مخالف و موافق گفت و گو کردند.
مجری: رهبری در دیدار‌های اخیر خودشان رقابت واقعی را یکی از ارکان مهم انتخابات عنوان کرده بودند به این معنی که دیدگاه ها، جریان‌ها و طیف‌های مختلف سیاسی، اقتصادی، اجتماعی بیایند و در مسابقه بزرگ انتخابات یک رقابت واقعی را شکل بدهند، یکی از مسائلی که همواره برسر آن اختلاف نظر وجود دارد بحث متولی توسعه روستاهاست، این که کدام دستگاه، ارگان یا سازمانی متولی باشد و سایر دستگاه‌ها و ارگان‌ها یا وزارتخانه‌ها با آن همکاری بکنند، در ویژه برنامه بالاتر امروز می‌خواهیم به این موضوع بپردازیم که دیدگاه‌های موافق و مخالف را با هم بررسی بکنیم ببینیم که اساسا کدام دستگاه است که متولی است و کدام دستگاه باید با آن هماهنگ بشوند، مجلس آینده چگونه می‌تواند ورود بکند و این تنظیم گری را راحت‌تر بکند؟ برای اینکه هدف نهایی و غایی که همان روستا باشد، بهتر محقق بشود.
سوال: با آقای پالوج شروع می‌کنم، شما فکر می‌کنید کدام یک از دستگاه ها، متولی توسعه روستاست و چرا؟
پالوج: تولیت یک مساله بستگی به ماهیت دارد، بستگی به کارکرد دارد و بستگی به مباحث مختلفی دارد، شما با یک جامعه‌ای مواجه هستید تحت عنوان جامعه روستایی ایران، یک جمعیت قابل توجهی آنجا دارد فعالیت می‌کند و به هرحال یک جمعیت قابل توجهی که اگر بخواهیم غیاث کنید شاید مثلا از ۴۰ تا کشور هم جمعیتش بیشتر است، بنابراین مهم این است که یک جامعه‌ای دارد در یک کشوری که حالا ۷۵ درصدی شهرهستند و ۲۵ درصد روستایی دارد یکسری فعالیت‌هایی در دورترین نقاط آن مجموعه انجام می‌دهد، در حال حاضر تقریبا ۷۵ درصد جمعیت ایران شهری است ۲۵ درصدش جمعیت روستایی است، روستا هم به هرحال یک مقوله چند ساحتی است همه مسائل اقتصاد، اجتماعی، سیاسی، فرهنگی و مسائل امنیتی، کالبدی، همه مسائل را دارد، تصور و تلقی ما این است که اگر بناست روستا در یک دستگاه خاصی باشد و در دستگاه‌هایی که در حال حاضر وجود دارند و ماهیتشان مشخص است وجود داشته باشد، بنا به چند دلیل تصور ما این است که این می‌تواند بهترین جا وزارت جهاد کشاورزی باشد، اساسا روستا و کشاورزی دو روی یک سکه اند و در واقع روستاییان عمدتا کشاورزند، کشاورزان در روستا زندگی می‌کنند به طور عمده و همه مسائلی که در روستا دارد اتفاق می‌افتد، حول و حوش فعالیت‌های اقتصادی مبتنی بر کشاورزی است عمدتا، حالا ممکن که اگر شما گردشگری هم دارید، گردشگری مبنایش کشاورزی است، گردشگری مبنایش دایره وسیع کشاورزی این را می‌طلبد که شما بیایید بگویید که اصلا جداسازی کشاورزی و روستا یک اشتباه استراتژیک است.
سوال: پس، چون همه فعالیت‌های در روستاها عمدتا حول محور کشاورزی می‌چرخد بهتراست که این متولی وزارت جهاد کشاورزی باشد.
پالوج: ضمن اینکه خب یکسری اسناد بالادستی هم که شما دارید وقتی که مرور می‌کنید به این جا می‌رسید، شما سیاست کلی کشاورزی را ملاحظه بفرمایید، تو سیاست کلی کشاورزی که سال ۱۳۹۱ توسط رهبری ابلاغ شده، بند ۹ اش به صراحت بحث روستا و کشاورزی آمده، بحث توسعه پایدار روستا آمده، در کجا امده؟ ذیل سیاست‌های کشاورزی آمده، سیاست‌های کلی که جهت گیری‌ها را تشکیل می‌دهد، مضافا این که در برنامه ششم که این سیاست کلی دارد ابلاغ می‌شود باز همین را دارد می‌گوید.
سوال: آقای سعادت شما هم نظرید با آقای پالوج یا نه؟ فکر می‌کنید که در روستاها همچنین چیزی نیست و خیلی نمی‌شود این نسبت را برقرارکرد؟
سعادت: خب قطعا موافق آقای دکتر پالوج نیستم در این قضیه و این نگاه شاید نگاهی است که شاید ما با آن تا الان مواجه بودیم و نگاه قالب حوزه توسعه روستایی یا برنامه ریزی از حیث بخش کشاورزی است، یعنی با توجه به اینکه اگر از دو منظر این موضوع را نگاه بکنیم، یعنی اگر یک بحث حقوقی است ما یک موضوعات حقوقی داریم، مصوباتی داریم در قوانین و مقررات، بحث سیاست‌های کلی نظام که فرمودند سیاست‌های کلی نظام در حوزه توسعه روستایی، هم تدوین شده که انشاالله در مجمع کارش نهایی بشود، ابلاغ خواهد شد، فعلا در حتی بحث جوانی جمعیت هم موضوع روستا پرداخته شده، یعنی این به معنای این نیست که روستا باید بدهیم به سازمان امور اجتماعی، روستا را در موضوعات مختلف به آن‌ها پرداختند، اما یک بحث‌هایی را ما داریم در برنامه‌های مختلف در قوانین مختلف، بنیاد مسکن دارد انجام می‌دهد و در آن موضوع ورود دارد، یعنی اگر کاری را بنیاد مسکن دارد انجام می‌دهد، مطابق آن مقررات و قوانین است، اگر وزارت جهاد کشاورزی کار‌هایی انجام می‌دهد و همین طور این پراکندگی وجود دارد و باید این را برایش یک فکری کرد اگر از منظر صرفا حقوقی است، اما اگر از منظر حکمرانی به این قضیه ما نگاه بکنیم، فرمودند گردشگری روستا، کشاورزی است، عمران روستا کشاورزی است، فرهنگ روستا کشاورزی است، خب این دقیق نیست، ببینید اولا این که اقتصاد روستا، درست است کشاورزی در آن سهم بالایی دارد و آیا اگر اینکه این سهمی که الان دارد تویش آنی است که باید باشد و آیا ظرفیت روستا هم همین است؟ این یک بحث است، طبق آن آمار‌هایی که وجود دارد ۵۲ ممیز ۴ درصد کشاورزی است، ۲۷ درصد صنعت معدن است، ۲۵ ممیز شش و ۱۸ درصد خدمات است، یعنی درواقع ۵۰ درصد، ۵۵ درصد را ما می‌توانیم کشاورزی تلقی کنیم، اما این در زمانی است که صرفا موضوع روستا را اقتصاد ببینیم، فرهنگ روستا، موضوعات دیگر روستا که عرض خواهم کرد اصلا بخش زیادی از مهاجرت ها، مثلا دلایل غیراقتصادی دارد، یعنی درواقع از منظر غیراقتصادی است که روستایی‌ها دارند روستا را ترک می‌کنند که حالا عرض خواهم کرد.
سوال: پس این که موافق این هستید که، چون همه چی روستا حول محور مقوله کشاورزی می‌چرخد، پس متولی توسعه اش هم وزارت جهاد باشد نیستید؟
سعادت: فرض بر اینکه اصلا من عرضم این است که صرفا اقتصادی نیست، اگر اقتصادی باشد صرفا کشاورزی نیست و اگر کشاورزی باشد امورات روستا از دل یک وزارتخانه با توجه به موضوعات فرابخشی که دارد امکان پذیر نیست.
سوال: کی باید متولی باشد؟
سعادت: ببینید در قانون برنامه چهارم که به حمدالله برنامه خوبی بود که این موضوع بخش‌های زیادی از روستا پرداخته شده بود، یک مصوبه‌ای گذاشتند که سیاستگذاری، برنامه ریزی، راهبری نظارت بر امور توسعه روستایی زیرنظر رئیس جمهور باشد و این مصوبه برنامه چهارم بود، و درواقع در آن موقع یک قانونی هم بر این اساس مصوب شد و باید این بخش‌های مقرراتیش تکمیل می‌شد که جایگاه واقعی آن دستگاه اجرایی تولی گری موضوع روستا در ریاست جمهوری شکل بگیرد که متاسفانه این شکل نگرفته.
سوال: آقای خوئینی شما چه نظری دارید؟ هم نظرید با آقای سعادت و آقای پالوج یا نه؟ فکر می‌کنید که باید جایی غیر از این دو نهادی که عنوان شد، متولی توسعه روستاها را داشته باشیم؟
خوئینی: من عرض می‌کنم که متولی توسعه روستا لزوما یک دستگاه نمی‌تواند باشد، برای اینکه روستا اساسا یک مقوله بسیار پیچیده‌ای است و همه ش در تولید خلاصه نمی‌شود، روستا شقوق مختلف دارد همین ترکیب میهمان‌هایی که برای برنامه دعوت کردید هم در ابتدای برنامه همین را نشان می‌دهد، خب آقای مهندس از موسسه اقتصادی جهاد کشاورزی تشریف آوردند، آقای مهندس از معاونت امور فرهنگی و اجتماعی معاونت مناطق محروم تشریف آوردند، بنده هم که خدمت شما هستم مسئول امور فنی و تهیه طرح‌ها هستم، تقریبا از ترکیب همین میهمان‌های برنامه تان مشخص است که تولی گری روستا، از یک کانال نمی‌گذرد.
سوال: فکر نمی‌کنید که مثلا اگر یک متولی واحد داشته باشد کار‌ها تو توسعه روستایی بهتر از چیزی که تا حالا شاهدش بودیم، پیش می‌رود؟
خوئینی: همین را عرض می‌کنم، ببینید روستا اگر بخواهیم یک تقسیم بندی کلی داشته باشیم، یک پهنه روستا را فرض بکنیم که یک حدود ثبتی دارد، یک بخشش عرصه کالبد است، سکونتگاه است، یک عرصه تولید دارد کنارش که چه فعالیت‌های مبتنی بر اقتصاد روستا آنجا شکل می‌گیرد و آن لزوما همش کشاورزی نیست، یک بخشیش خدمات است، یک بخشیش صنایع دستی است، یک بخشیش گردشگری است و این که فرمایش کردند که گردشگری و اگر هم گردشگری هم هست مبتنی بر کشاورزی است، نه جسارتا این طور نیست، خیلی از جا‌ها مثل منطقه اورامانات کردستان، مثل ماسوله گیلان و خیلی جا‌های دیگر، فهرج یزد، ابیانه اصفهان و خیلی جا‌ها دیگر، اصلا گردشگرای خارجی می‌روند که بافت روستا را ببینند، می‌روند که معماری روستا را ببینند، پوشش آن روستاییان را ببینند بنابراین می‌خواهم عرض بکنم که روستا، ترکیبی از فرهنگ و آداب و رسوم، شکل و فرم ساختار معماری، اتفاقاتی که تو دل آن می‌افتد، روابط آدم‌ها و همچنین مسائل مبتنی بر تولید که در عرصه تولید روستا اتفاق می‌افتد، می‌خواهم از عرایضم این نتیجه را بگیرم که من به عنوان یک فردی که توی این عرصه فعالیت دارم، این که متولی روستا یک نهاد باشد و آن هم جهاد کشاورزی باشد، صحیح نیست.
سوال: آقای پالوج شما نظرتان چیه؟ آقای سعادت گفتند برنامه چهارم.
پالوج: من به آقای سعادت برمی گردم به قبل تر، ببینید برنامه پنج ساله سوم بود که آمده بود جهاد سازندگی که در روستاها کار کرده بود و منشاء بسیاری از فعالیت‌ها و اساس توسعه را دامن زده بود، زیربنا‌ها را ایجاد کرده بود و خیلی کار در همه حوزه ها، فقط زیربنا نبود، در حوزه بهداشت، در حوزه خدمات، در حوزه فرهنگ، در حوزه مدرسه سازی، در حوزه بهسازی روستا، همه این داستان‌ها در جهادسازندگی که شکل گرفته بود از اساسش که در یک جایگاه امام امت شکل گرفت، حضرت امام که جهاد سازندگی را شکل داد با آن روحیه و با بحث‌هایی که دانشجو‌ها و متخصصان و یک نیروی انسانی متخصص و فکور به آن اقبال کرده بود و یک سرمایه اجتماعی بی نظیری ایجاد کرده بود، یک اتفاقات خاصی افتاده بود، وقتی که قرار است این شکلی از برنامه چهارم بگویید، پس بایستی بر گردید به برنامه سوم، در برنامه سوم آمده که جهاد سازندگی و کشاورزی ادغام بشود، حالا یک تحلیل دیگری دارد که یک فرصت مغتنم به آن می‌پردازیم، همان جا تو برنامه سوم برای توسعه روستایی یک صندوقی تشکیل شده دارد می‌گوید و ماده ۱۳۷، هرگز ماده ۱۳۷ آیین نامه اجراییش مصوب نشد در دولت، می‌رسیم به برنامه وقتی که دیگر ادغام شده، از ابتدای ادغام همواره خلاء جهاد سازندگی، خلاجهاد احساس می‌شد در روستاها، همواره این بحث بود، تا می‌رسیم به برنامه چهارم، برنامه چهارم ماده ۱۹ و ماده ۲۰ به روستا بر می‌گردد، ماده ۱۹ را دولت عملیاتیش نمی‌کند.
سوال: تو ماده ۱۹ چی باشد؟
پالوج: ماده ۱۹ که می‌گوید متولی واحد برای توسعه روستایی پیدا کنید را به این مضمون من به اصطلاح هست می‌توانند بروند مراجعه کنند دیگر.
سوال: آقای سعادت فکر کنم به آن اشاره کرد.
پالوج: نه، ماده ۱۹ چی می‌گوید؟ می‌گوید که به اصطلاح برای اینکه روستاها توسعه پیدا کند و شاخص‌های توسعه، اینها باید به یکسری نهادی، دستگاهی تشکیل بشود، توسعه متوازن روستایی.
سوال: که ذیل ریاست جمهوری باشد؟
پالوج: حالا آن را شما بعد بروید چیز کنید، بعد این اتفاق نمی‌افتد.
سوال: این نیستش تو ریاست جمهوری؟
پالوج: نه اجازه بدهید این اتفاق نمی‌افتد، اتفاقی که می‌افتد چیه؟ مجلس دوباره یک قانونی وضع می‌کند، قانون الزام به اجرای ماده ۱۹، قانون الزام به اجرای ماده ۱۹، آنجاست که دولت وقت می‌آید چکار می‌کند؟ می‌آید این دفتر مناطق محروم را می‌کند دفتر توسعه روستایی و مناطق محروم، حالا الان بعد از آن اتفاق تا به حال، می‌بینیم که اتفاقات خاصی از ناحیه این سیاست گذاری که حالا اینجا جناب آقای خوئینی هم می‌گویند که سیاستگذار باش و فلان است، یک مقداری من نمی‌گویم، کارکردشان را زیرسوال نمی‌برم، ولی، چون شبکه ندارد در دل روستا و دهستان و پهنه و اینها، این مشکل به وجود می‌آید که آن اثرگذاری زحمات همه دوستان کارکرد خاص خودش را ندارد، این را داشته باشد بعد می‌رسم بهش، یک بحث دیگری که آقای سعادت به آن اشاره می‌کند، و آن هم این است که مثلا ۵۲ درصد فعالیت اقتصادی روستا، من عرضم این است که ببینید بانک مرکزی رسما اعلام کرده که ۳۲ این فقط دارد روستا را می‌گوید، بانک مرکزی دارد می‌گوید که ۳۲ درصد ارزش افزوده ناشی از کسب و کار مربوط به کشاورزی است، رسما هم وجود دارد، مستنداتش را می‌خواهید خدمت تان عرض خواهم کرد، من دارم می‌گویم، اصلا گردشگری را به زعم من خیلی خوب، من گردشگری را رد نمی‌کنم، ولی می‌خواهم بگویم که جناب آقای سعادت عزیز، ما ۶۲ هزار آبادی داریم، ۴۴ هزار، ۴۰ هزار روستا داریم، روستایی که تعریفش مثلا ۲۰ خانوار و ۱۰۰ نفر جمعیت، چند تا از این ویژگی‌هایی که دارید را می‌شود مثلا چند تا ازآن روستا‌های معروفی که می‌گویید هست که حالا کارکردش مثلا فرض کشاورزی نباشد، شما گردشگری هم حساب کنید، آیا بیش از ۱۰ درصد روستاها گردشگریند؟
سوال: البته اینها را آقای خوئینی گفتند.
پالوج: حالا دوستان، فرقی نمی‌کند می‌گویم که چه تعداد از اینها؟ پش بنابراین نه یک بحث دیگر هم دارم، من عرضم این است که وزارت جهاد کشاورزی در عمق روستاها، در دهستان‌ها و از دهستان‌ها بگیر تا سطح ملی، این شبکه ساختاری گسترده دارد، برای چی؟ دوستان سیاست هایشان عملیاتی نشده بود، برای اینکه آنجا نداشتند، سیستم صف و ستاد این به اصطلاح ساختار شبکه‌ای در معاونت توسعه روستایی نبوده، ولی در جهاد کشاورزی این وجود دارد که پهنه حتی پهنه‌ها را شما می‌توانید این را ببینید، کشاورزها، تشکل‌ها و از این مسائل.
سوال: آقای سعادت بفرمایید؟
سعادت: فرض دارند که چرا عملی نشده بود؟ کی گفته عملی نشده بود، اختیاراتی که داده شده می‌شود سنجید که چقدر انجام شده، در قانون تشکیل وزارت جهاد کشاورزی یک سری موضوعات روستا را از وزارت جهاد سازندگی بهش واگذار کردند، آن را بگویید چقدر عمل شده؟ با این شبکه‌ای که وجود دارد؟ بله خیلی خوب فرمودید، اصلا نکته درست قضیه همین جاست، ما یک جایی داشتیم به نام وزارت جهادسازندگی، وزارت جهاد سازندگی جدا از وزارت کشاورزی به موضوع روستا می‌پرداخت، ببینید همین قضیه قبل از انقلاب هم، برای آخرین وزارتخانه‌ای که تصویب شد سال ۵۵ -۵۶ وزارت امور روستاها بود، که دیگر تا بیایند آیین نامه اش را بنویسند و تشکیل بشود، عملا با تشکیل وزارت جهاد سازندگی موضوعات روستا واگذار می‌شود به وزارت جهاد سازندگی، با رویکرد دیگری، ببینید نیاییم بگوییم وزارت جهاد سازندگی با آن ماموریت و اختیارات و امکانات، با آن شیوه عمل جهادی، ادغام شد در وزارت کشاورزی، نه، وزارت جهاد سازندگی منحل شد عملا، ما رگه‌ای از انجام ماموریت‌های وزارت جهاد سازندگی در وزارت کشاورزی نمی‌بینیم، وزارت جهاد کشاورزی نمی‌بینیم، این صحبتی است که حتی آقای رئیس جمهور هم توی صحبت‌های اخیرشان داشتند و حتی مخالفتی هم که حضرت آقا داشت با این ادغام، که این اتفاق می‌افتد که متاسفانه افتاد، ما نمی‌آییم سایر تغییرات ساختاری و حکمرانانه موازی با این موضوع در امر روستا را می‌بینیم، یعنی یک نگاه صرفا بخشی و دلسوزانه، یعنی، چون ۹۰ درصد کشاورزی ما روستایی است، پس حتما ۸۰ درصد روستاها هم کشاورزی است، این نیست، فرض بر اینکه ۸۰ درصد یا ۵۰ درصد، یا هر درصدی که شما بفرمایید، ۱۰۰ درصد، کشاورزی است، آیا باید کشاورزی بماند؟ روستا‌هایی که معدن پایه نیستند یا مثلا معدن پایه باید باشند و الان نیستند و کم اند باید همین طور بمانند؟ ما صنایع دستی، ناحیه‌های صنعتی الان کجاست، ناحیه‌های صنعتی به عنوان صنایع تبدیلی، تکمیلی زنجیره کشاورزی کجاست؟ وزارت صنعت، معدن و تجارت است دیگر، سازمان صنایع کوچک ایران، به شهرک‌های صنعتی، این ناحیه صنعتی قبلا کجا بود؟ در وزارت جهاد سازندگی بود، آقای دکتر پالوج عزیز، یک وزارتخانه‌ای داشتیم به امر روستا می‌پرداخت، حتی موضوعات عمرانی، راهسازی، آب، برق، هر اتفاقی که حتی اقتصاد، خوشه‌های صنعتی را در وزارت جهاد سازندگی، آیا ما باید برگردیم به این که دوباره وزارت جهاد سازندگی را احیا کنیم؟ به همان شکل؟ ببینید ضرورت‌هایی که در آن موقع وجود داشت، ما الان چیزی داریم به نام دهیاری، آیا دهیاری را نمی‌بینید؟ یعنی یک حکمرانی محلی، ما موضوع حکمرانی محلی را داریم و دهیاری‌ها را داریم، الان این دهیاری‌ها باید بروند با وزارت جهاد کشاورزی هماهنگ بشوند؟ ما نافی این که الان راهسازی در سازمان راهداری دارد انجام می‌شود، آبرسانی در وزارت نیرو، برق رسانی، گازرسانی و همین طور سایر موضوعات و خدمات، یا مثلا اموراتی که بنیاد مسکن دارد انجام می‌دهد، ما نافیش نیستیم، باید این برگزار بشود تو دستگاه‌های خودشان، دستگاه تخصصی، اما یک موضوع وجود دارد، یک هماهنگ کننده است، آن هماهنگ کننده باید اختیارات را داشته باشد.
سوال: شما اختیار ندارید؟ فقط کوتاه بفرمایید.
سعادت: بله این میزانی که اختیارات وجود باید داشته باشد تا این کار رقم بخورد وجود نداشته، آنچه که دغدغه است، هی برنامه چهارم می‌آید می‌گوید، پنجم می‌آید می‌گوید، برنامه سوم اگر می‌گوید، چون وزارت جهادسازندگی، وزارت روستا داریم، بعدا نداریم، بعدا یک سری ساختار‌های دیگر داریم، برنامه چهارم می‌آید صراحتا می‌گوید زیر نظر رئیس جمهور، علی رغم همه این موضوعات دوباره قانون می‌گوید که تعیین کنید، مگر می‌تواند دولت برخلاف برنامه که تصریح کرده ذیل نظر رئیس جمهور، جای دیگر را تعیین کند، معاونت توسعه روستایی مناطق محروم براین اساس شکل گرفت، ولی آن اختیارات و امکانات تولی گری لازم را نتوانسته به دست بیاورد که انشاالله تو برنامه هفتم بدست بیاورد.
سوال: آقای خوئینی شما تو اشاره کردید که تو برنامه هفتم هر دستگاهی کار خودش را انجام بدهد، تقریبا آقای سعادت هم می‌گویند الان هم خیلی غیراز این نیست، هر دستگاهی دارد کار خودش را انجام می‌دهد، اما خودتان در اول فرمایشات تان تایید داشتید که موازی کاری در دستگاه‌ها زیاد است، درست است؟
خوئینی: اینکه می‌فرمایید همه دستگاه ها، بله همه دستگاه کار خودشان را انجام می‌دهند، اینکه حکمرانی، دولت، مجلس به این صرافت افتادند که به هر جهت برای روستا متولی پیدا بکنند که خیلی هم مهم است و چرا مهم است روستا؟ من می‌خواهم یک جمله‌ای را از مقام معظم رهبری نقل کنم که در سال ۱۳۹۸ فرمودند، من عین این جمله را می‌خواهم یک قسمتیش را بخوانم اگر موافقید، ایشان فرمودند اگر بخواهیم کشوری به طور نسبی به استغنا و خودکفایی و بی نیازی دیگران نائل شود، باید در روستاها سرمایه گذاری بکنیم، این جز بدون توجه به روستاها امکان پذیر نیست، مسئولان باید این سیاست را دنبال کنند و خود روستائیان هم نسبت به این قضیه اهتمام ورزند، چند تا نکته کلیدی تو این فرمایش است، یکی توجه جدی دولت، دوم مشارکت خود مردم، سوم مهم بودن روستا در عرصه حکمرانی این مملکت، به هرجهت الان روستا ۲۶-۲۷ درصد جمعیت کشور را در خودش جای داده، نسبت اعتباراتی که به آن تخصیص داده می‌شود همواره کمتر از ۱۰ درصد است، اگر ما به قانون اساسی هم رجوع بکنیم که در بند ۹ اصل ۳ یعنی تبعیض ناروا را نفی کرده و گفته که نباید این طور باشد و همه برابر و عادلانه باشد، این نسبت باید تو روستا دیده بشود، اما برای اینکه این ماجرا دیده بشود، ما بایستی از آزمون و خطا بگذریم، این خیلی اتفاق خوبی است که قرار است مجلس و دولت یک متولی مناسبی را تعیین بکنند، ولی اگر که یک متولی از روی احساس، از روی این که ما در گذشته چه اتفاقی افتاده بیاییم یک متولی را انتخاب بکنیم آن در مقام عمل باز این کفایت یا شایستگی را نداشته باشد، نه از حیث عقلانیت، از حیث امکانات، از حیث جنس کار، از حیث نامربوط بودن یا مربوط بودنش، کی یکی از دلایلی که روستاها تو این دهه‌های اخیر از بین رفتند، کم آبی است، خشکسالی است، خشکسالی همواره این مملکت را تهدید کرده، کم آبی تهدید کرده، اتفاقا این دو تا مبارزه با این دوتا یا برنامه برای این دو تا در وظایف وزارت جهاد کشاورزی است ذاتا، آیا جهاد تو این برنامه‌ها بفرمایند موفق بوده که ادعای تولی گری عمران روستاها را هم دارد؟
پالوج: بله عرض کنم خدمت شما که ببینید شرایط این که چه تعداد روستایی اصلا بحث، بحث رقم که خیلی به زغم من مهم نیست، یک زمانی شما ۱۲۰ هزار آبادی داشتید، یک زمانی شد ۱۰۰ هزار.
سوال: همین رقم هاست که تصمیم گیری‌ها و سیاست گذاری‌ها تاثیر دارد درست است؟
پالوج: آخرین سرشماری نشان می‌دهد که ما تعداد ۱۳۹۵ که سرشماری عمومی است، دقیقا می‌گوید ۹۸ هزار آبادی وجود دارد دیگر، حالا تعداد روستا‌هایی که دهیاری دارند، می‌گویند آقای دکتر تقریبا حدود مثلا ۳۹ هزار است، شما فرض بفرمایید من در شرایط به نفع اینها گفتم، اگر باشد ۱۰ درصد بگیریم، آن که کمتر می‌شود، یعنی گفتم که به نفع شان مثلا ۱۰ درصد هم اضافه کنید، یعنی عکس دارد تحلیل عکسی می‌کند که من فکر می‌کنم که خیلی اصلا، چون ملاک و مبنا نیست مهم نیست، حالا شما ۴۰ هزار روستایی بگیرید، آقا شما ۱۰ درصدش را نداری که مثلا صرفا گردشگری باشد، حالا این خیلی به حضور شما که بحث من نیست.ولی من عرضم این است که ببینید جناب آقای سعادت فرمایشش این است که بایستی کشاورزی بماند، ببینید این نکته کلیدی و مشکل دار این است، ما هنوز که هنوز است از ظرفیت‌های کشاورزی آن طوری که باید و شاید استفاده نکردیم، همین بحثی را که آقای خوئینی دارد می‌گوید، من نمی‌خواهم به قولی چیز کنم، ولی بحث این است که خود مقام معظم رهبری می‌گوید که امنیت غذایی اولویت اول کشور است، توجه کردید، در ادامه این بحث این را می‌گوید دیگر، این را منتها نمی‌خواند آقای خوئینی ولیکن کشاورزی، سرمایه برترین بخش است و تکنولوژی برترین بخش است، بایستی برای کشاورزی ما که ماهیتا خرده دهقانی حاکم است در کنار آن کشت و صنعت‌ها و در کنار شرکت صنعتی زراعی، در کنار شرکت سهامی زراعی، در کنار تعاونی تولید آن چیزی که خیلی مهم است این است که اغلب کشاورزان ما خرده دهقانی هستند ما حدود ۴ میلیون و ۳۰۰ هزار واحد بهره‌برداری داریم بر اساس آخرین سرشماری سال ۱۳۹۳، باید تکنولوژی وارد این فضا بشود، باید سرمایه‌گذاری بشود تا بتواند به منصه ظهور برسد.
سوال: متولی این که سرمایه‌گذاری بیشتر شود یا یک جوری سرمایه‌گذار هول داده بشود و به بخش کشاورزی بیاید چه کسی است؟
پالوج: متولی آن نیازش از طرف وزارت جهاد کشاورزی اعلام می‌شود.
سوال: نکته آقای خوئینی این است که شما در وظایف خودتان خیلی موفق نبودید درست است آقای خوئینی؟
خوئینی: نه من این را نمی‌گویم عرض من این است که در عرصه تولید که اتفاقاً صفر تا صد آن دست جهاد است همین الان هم مزرعه، باغات، اراضی زراعی می‌گویم آنجا الان یک بخشی از جمعیت چرا از روستاها می‌روند؟ چون شغل ندارند، اگر بخش کشاورزی موفق بود قاعدتاً این جمعیت باید در روستا تثبیت می‌شد، اما نشده بنابراین من با احترام به نظر آقای پالوج من نمی‌گویم که کشاورزی متولی نداشته باشد اصلا صفر تا صد متولی کشاورزی و تولید روستایی جهاد است، ولی این که جهاد مدعی باشد الان من متولی عمران و کالبد روستا هم باشم می‌گویم این، روستا را و کشور را به بیراهه می‌برد همان گونه که ما در این ۴۰ سال اتفاق خاصی ندیدیم.
پالوج: عرضم این است که ما در بحث‌هایی که دارند مطرح می‌کنند بحث تحلیل عملکردی که نداریم اگر قرار است تحلیل عملکردی باشد برای جهاد، جهاد کشاورزی اولین نهادی که وارد سیستم جهاد سازندگی شد شیلات بود، شما ببینید شیلات قبل از آن چقدر تولید داشت، الان چقدر تولید دارد و چقدر برای تولید فضاسازی کرده است، غیر از این است که این کار جهاد کشاورزی است؟ قبل از آن ما ۵۰ هزار تن تولید داشتیم الان در حال حاضر یک میلیون و ۳۵۰ هزار تن تولید داریم، داستان بعد از انقلاب است، شما قبل از انقلاب ۲۵ میلیون تن تولید داشتید الان ۱۲۵ میلیون تن تولید دارید حالا باز اگر نگویید آقا ارقامش را نمی‌داند، دارم رُند می‌کنم اینها ناشی از این است که وزارت جهاد کشاورزی مدیریت کرده یک سازمان ملزمی تحت عنوان تحقیقات، آموزش و ترویج دارد نفوذ دانش را تا آن جایی که ممکن بود خیلی کم است، ولی باز هم با توانمندی که داشتند این اتفاق افتاده و می‌تواند این خلا‌ها را پوشش دهد. عرض من این است که این بحث‌ها وجود دارد اتفاقاً مواردی که آقای سعادت هم می‌گویند بحث‌هایی است که مباحثی مطرح می‌کنند در ارتباط با حکمرانی، به زعم من حکمرانی را اگر مقوله حکمرانی است باید به حکمرانی خوب توجه کنیم و بعد بگوییم به کی می‌رسد. حکمرانی به لحاظ تئوری سه راس دارد راس دولت، راس مردم و راس ان جی او‌ها و سمن‌ها، در واقع در این سیستم مردم که کشاورزان هستند و سمن‌ها، اتحادیه و صنوفی که وجود دارند. شما ببینید الان در کشاورزی چه تعداد اتحادیه دارید در دورترین نقاط کشور.
سوال: مثلاً فکر می‌کنید در نکته‌ای که آقای خوئینی به آن اشاره کردند می‌توانید در زمینه عمران و اینها هم ورود کنید؟ به هر حال متولی، متولی همه امور روستا است.
پالوج: نه ببینید بنیاد مسکن یک دستگاه و یک نهاد انقلابی است و فعالیت خاص خودش را که در حوزه بهسازی روستایی که قبلش جهاد داشت الان باید به نحو بهینه انجام بدهد ما می‌گوییم ما سیاستگذار هستیم بنیاد باید آن خانه را که می‌سازد آن خانه مبنایش معیشت باشد، مبنایش تولید باشد و نه این که مبنایش مثلاً مانند یک شهر باشد که طرف الان .
سوال: پس یعنی می‌گویید نحوه سیاست گذاری برای عمران روستا را هم وزارت جهاد باید انجام بدهد؟
پالوج: بله عمران روستا را ما انجام می‌دهیم.
سوال: این برای گردشگری و سایر نکاتی که اشاره کردید هم با شما است؟
پالوج: یک بحث دیگری هم که اجازه بدهید عرض کنم عرض من این نیست که معاونت مثلاً خودشان فرمودند، چون ساختارش ساختار شبکه‌ای نبوده ساختار افقی نبوده.
سعادت: من این را عرض نکردم.
پالوج: فرمودید سیاست گذاری دیگه.
سعادت: نه، گفتم اختیارات، نه ساختار
پالوج: آن اختیار در کنارش هم باید ساختار داشته باشد که بتوانید انجام بدهید. من مخالف این نیستم که مثلاً دوستان اصلاً زحمت نکشیدن و کار نکردند اصلاً چنین چیزی نگفتم.
سوال: نه بحث ما بحث متولی‌گری است، آقای سعادت ساختار ندارید؟
سعادت: ساختار نه از حیث اینکه تا استان بخواهد برود، ما ساختار داریم مثلاً الان ارکان حکمرانی که داشتند می‌فرمودند، آن جا نفرمودند که مثلاً دهیاری‌ها چه هستند؟ نهاد عمومی غیردولتی هستند. مستحضر هستید طبق قوانین نهاد عمومی غیردولتی هستند. شورا‌های اسلامی روستا آن جا کجا قرار می‌گیرند؟
پالوج: اجازه بدهید من جواب بدهم، ببینید شما دارید مثال می‌زنید آیا شما نماینده مثلاً فرض بفرمایید وزارت کشور هستید که دارید می‌گویید ساختارش به این صورت است که مثلاً به شورا و دهیار می‌رسد؟ عرض من این است که دهیار، امور روستا را دارد مدیریت می‌کند ما برای روستا توسعه می‌خواهیم، توسعه روستایی کسی که تولیت روستا را دارد کسی که توسعه روستایی را باید مدیریت کند با کسی که قرار است امورات روستایی را پیش ببرد مقوله‌ای جدا است. اساساً به لحاظ تئوری و مبنا با دوستان مشکل داریم عرض من این است که توسعه با اداره امور فرق می‌کند.
سعادت: یعنی اگر من حرف منطقی، اشاره به یک نهاد واقعی موجود در کشور بزنم باید از وزارت کشور نمایندگی داشته باشم؟
پالوج: نه نگفتم نمایندگی
سعادت: شما که می‌فرمایید، بگویید کجاست؟ بگویید اینجا است، درست است من نماینده وزارت کشور نیستم، ولی شما بگویید اینجا است، این یک نکته عرض من این است که اعداد و ارقام را خیلی نیاز ندارم که به این شکل بخواهد تغییر کند ندارد به من ندهیم، اما عرض من این است که این تعداد روستایی که آبادی هستند یعنی آبادی‌هایی که روستا تلقی می‌شوند ۲۰ خانوار هستند و دهیاری دارند، کارکرد‌هایی که برایشان تعریف شده، قوانینی که برایشان حاکم است، شورا‌های اسلامی روستا دارند کار می‌کنند این را ما نمی‌توانیم نادیده بگیریم در دوره جدید، سازمان تعاون روستایی یا سازمان‌های دیگر یا اصلاً وزارت جهاد کشاورزی در ماده ۲ و ۳ قانون تشکیلش، آن تکلیفی که داشته را چرا نتوانسته؟ من نخواستم عملکردی که نتوانسته یا بد عمل کرده، آقای دکتر نمی‌توانسته، یعنی وزارت جهاد کشاورزی جایی رفته مثلاً کار عمرانی بکند یا سیاست گذاری عمرانی بکند، بعد وزارتخانه‌ای آمده جلوی آن را گرفته؟ مثلاً وزارت صنعت آمده جلوی آن را گرفته یا مثلاً بنیاد مسکن جلوی آن را گرفته این یک نکته است، نمی‌توانسته حالا فرمودید که روستا قرار است مدیریت کنید به همین شکلی که فرمودید وزارت جهاد کشاورزی سیاست گذاری بکند، یک وزارتخانه بیاید سایر وزارتخانه‌های دیگر را در این زمینه همراهی بکند یعنی اصلش را پذیرفتیم، متولی واحد وجود داشته باشد یک سری مقررات هم وزارت جهاد کشاورزی تا الان داشته و حالا می‌خواهد کار کند، وزارت کشاورزی الان چه می‌خواهد و چطور عمل می‌کند؟
پالوج: یک بحث، بحث ارزیابی عملکرد مثلاً فرض کنید وزارت جهاد کشاورزی است که علی القاعده اصول و داستان‌های خاص خودش را دارد. قانون تشکیل وزارت جهاد.
سوال: داخل پرانتز این را بگویم که داریم راجع به این بحث می‌کنیم که مثلاً ۲۰ سال یا ۳۰ سال گذشته که به این شکل در روستاها متولی‌گری شده، این وضعیت موجود است.
پالوج: قانون تشکیل وزارت جهاد کشاورزی به صراحت می‌گوید در راستای تامین و ارتقا امنیت غذایی، توسعه روستایی، این توسعه روستایی را در خود قانون می‌آورد و ببینید شما دو دستگاه بسیار گسترده‌ای مثل کشاورزی و جهاد سازندگی با آن گستردگی با هم ادغام می‌شوند، این که می‌فرمایید انحلال، این بحث را ما هم نمی‌پذیریم، ادغام شده دو دستگاه ادغام شده است.
سعادت: کدام ماموریت وزارت جهاد کشاورزی ادامه دارد؟
پالوج: آن که به اصطلاح این دو دستگاه با هم ادغام شده و توسعه روستایی در قانون ذکر شده اتفاقی که برای آن افتاده گستردگی این بحث این که آیا درست بود یا غلط بود یک بحث دیگر است آن را جای دیگر بحث کنیم، چون من به شخصه در ریز آن بودم از اول می‌گفتم اشتباه است بعدش هم می‌گویم اشتباه است.
سوال: آقای سعادت دارند می‌گویند یک مصداق بگویید.
پالوج: می‌خواهم بگویم چه اتفاقی افتاد، اتفاقی که افتاد دولت یک مصوبه‌ای را گذراند که بر اساس آن وقتی قرار شد وزارت جهاد کشاورزی ساختارسازی کند وقتی که منبعث از این قانون قرار شد اصول و روش و قانون تشکیل را بنویسد آنجا ادغام شد که چه کار کند آیین نامه‌ها را و اینجا دیگر یک مصوبه‌ای را گذراندند برخی از این مسائل دیگر از آن جدا شد مثلاً فرض کنید راه روستایی را از آن جدا کردند و برق رسانی جدا شد، ولی در کلان و کلیت قضیه فرض بفرمایید آن چیزی که وزارت جهاد سازندگی تحت عنوان مراکز تحقیقاتی داشت اینها با هم ادغام شد. وزارت جهاد سازندگی شیلات داشت که الان شیلات در دل وزارت جهاد کشاورزی است و تولید آن یک و ۳ میلیون تن است، وزارت جهاد سازندگی دام و طیور داشت که الان طیورش تولیدش حدود ۱۶ میلیون تن است من خیلی متوجه نمی‌شوم که آقای سعادت چه می‌فرمایند.
سعادت: آقای پالوج نکته‌ای را قبل فرموده بودند من سرعرضم هستم که وزارت جهاد سازندگی بحث محرومیت زدایی داشت و این عرصه‌ها را با توجه به اینکه مناطق روستایی ما درصدش بالا بود و محروم بودند این دو را همزمان می‌خواست حل کند و تا بخش زیادی هم حل کرد و بعد هم عملاً کنار گذاشته شد، موضوع روستا که بدون متولی بود به معاونت توسعه روستایی واگذار شد برابر آن قانون برنامه چهارم، اما فرمودید که کشاورزی ظرفیتش کامل توسعه پیدا نکرده و کامل شکوفا نشده، این درست است عرض ما هم همین است عرض ما این است که روستاییان نباید گروگان بخش کشاورزی باشند، ۹۰ درصد بخش کشاورزی ما روستایی است، چون سنتی است، آیا باید کشاورزی ما همچنان سنتی باقی بماند؟ برای چه شهرک‌های کشاورزی شکل گرفتند و الان چه جایگاهی دارند؟ تولیدات شهرک‌های کشاورزی الان چندین سال است شهرک‌های کشاورزی، کشت و صنعت‌ها مجوزهایشان هم از آن قدیمی‌تر دارد انجام می‌شود، الان میزان سهم شهرک‌های کشاورزی، میزان مکانیزاسیون و توسعه صنعتی در کشاورزی، در تولیدات و همین طور میزان کشت و صنعت‌ها، بهره‌وری‌شان اینها را بفرمایید.
سوال: آقای خوئینی دو سوال دارم یکی اینکه الان با همه بحث‌هایی که بین آقای سعادت و آقای پالوج شد و خودتان هم به آن اشاره کردید فکر می‌کنید به لحاظ علمی و عملی کدام یک از دستگاه‌ها و متولیان هستند که همین الان ارتباط بیشتری با روستا دارند و ما باید آن را محور کنیم؟
خوئینی: من باز برمی‌گردم به جمله اولم و تاکید می‌کنم برای این که این یک مبنای کارشناسی دارد بررسی شده و آن این است که کسی منکر تولی گری جهاد کشاورزی در عرصه تولید کشاورزی، مزرعه و باغ نیست. سوال: الان می‌گویند که مثلاً اگر بنیاد مسکن می‌خواهد خانه بسازد ما باید سیاست گذاری کنیم که به این شیوه خانه بسازیم. الان فرمودند شیلات و اینها من اصلاً وارد این بحث‌ها نمی‌شوم، چون تخصص من نیست آیا این ظرفیت اسمی شیلات چه بوده و عملکرد آن چیست و اصلاً مطابقت دارد با آن، زمانی که سپری شده سرمایه‌هایی که آنجا بوده یا نه من اصلاً وارد آن‌ها نمی‌شوم. می‌خواهم عرض کنم که ببینید در عرصه کالبد روستا، ما می‌گوییم که تولید یک متولی، عمران و آبادانی یک متولی، موضوعات اجتماعی و فرهنگی هم یک متولی مجزا و مشخص داشته باشد، چون این حرف‌ها و موضوعاتی که این جا عنوان می‌شود عمدتاً و بلکه همه، ناظر به گذشته است ما فرصتی برای آزمون و خطای دیگر نداریم. ما باید سنجیده و عاقلانه تصمیم بگیریم. روستا در اضمحلال است روزگاری ۷۰ درصد جمعیت این کشور در روستا بود و عمدتاً تولیدگر بودند الان زیر ۳۰ درصد ساکن روستا است و عمدتاً مصرف کننده هستند و این یک مریض تبداری است که هر لحظه باید به او شوک بزنند، خوب حالا دولت و مجلس به این صرافت رسیدند. من به عنوان کسی که عضوی از این مملکت، به عنوان کسی که در این عرصه فعالیت دارم و با توجه به تجربه سازمان خودم می‌خواهم عرض کنم تخصص را ما باید به آن احترام قائل بشویم و در چارچوب آن تخصص کار را پیش ببریم همان گونه که ما در دهه‌های گذشته در مزرعه و باغ هیچ گاه بحثی نداشتیم و همواره در توسعه کالبد هم با جهاد چالش داشتیم متاسفانه وگرنه کسی به امنیت غذایی شکی ندارد خیلی هم خوب است اصلاً اگر امنیت غذایی نباشد معنا ندارد، اما یک مسئله جدی، آیا کشاورز مهم است یا کشاورزی؟ من می‌گویم هر دو مهم است باید بین این دو تعادل برقرار شود، هر کسی مرز خودش را دارد کشاورزی در عرصه تولید است متولی آن جهاد می‌تواند باشد.
سوال: نکته‌ای که آقای پالوج به آن اشاره کردند که مثلاً در حوزه شما است همان سوال قبلی خودم، چرا مثلاً این نباید باشد؟
خوئینی: من می‌گویم ما نزدیک ۵ میلیون و چهارصد هزار واحد مسکونی موجود داریم، این تعداد واحد مسکونی موجود در ۴۰ هزار روستای کشور پراکنده است. لزوماً در سیاست‌های ابلاغی کشاورزی به توسعه روستا اشاره نشده است، اگر که به سیاست‌های آمایش سرزمینی رجوع کنید، به سیاست‌های کلان بخش شهرسازی، به سیاست‌های بالادستی برنامه هفتم همه اینها تاکید دارند که استفاده از مزیت‌های نسبی و رقابتی روستاها و شهر‌های کوچک و مناطق پراکنده تمام این مزیت‌های رقابتی و پراکنده در نقاط روستایی همواره کشاورزی نیست.
سوال: می‌توانید درصد بندی کنید مثلاً بگویید چقدر از آن کشاورزی است؟
خوئینی: آقای پالوج فرمودند ۳۲ درصد ارزش افزوده باشد، پس معنایش این است که آن ۶۸ درصدش در بخش‌های دیگر است آن بخش‌های دیگر کجاست؟ اینها یا خدمات هستند یا صنعت، خیلی چیز‌ها در روستا است که شناخته نشده خیلی چیز‌ها است که دارد از بین می‌رود همین پوشش، لباس‌هایی که محلی‌ها دارند، گویش افراد اینها فرهنگی هستند، جهاد می‌خواهد اینها را چه کار کند؟
سوال: آقای پالوج به این نکاتی که به آن اشاره کردند چه کار می‌خواهید بکنید؟
پالوج: این ۳۲ درصد ۳۲ ارزش افزوده کل کشور است نه اینکه کشاورزی فقط در روستا نیست، ۳۲ درصد کل کشور را عرض می‌کنم که اشتباه نشود. بحثی را که آقای سعادت می‌فرمایند و یک مقدار می‌خواهند مثلاً خیلی علاقمند هستند که عملکرد‌ها را بپرسند، شرکت شهرک‌های کشاورزی در قانون برنامه پنجم توسعه در ماده ۱۹۴ تصویب شد و شکل گرفت همین الان هم یکی از فکورترین افراد مدیرعامل آن است، هیئت مدیره‌ای است و دارد کار خودش را می‌کند و بسیار هم موفق است، بنابراین آن خودش دنیایی حرف دارد اگر قرار است بحث بشود که چه کار کرده و چه کار نکرده می‌توانید جلسه‌ای مدیر عامل شرکت شهرک‌های کشاورزی را بیاورید که مورد سوال آقای سعادت است.
سعادت: عرضم این بود که سهم چقدر است، عرضم این نبود که شرکت کشاورزی یا مدیرعامل آن خوب عمل کرده یا خیر
پالوج: اصلاً سوال غلط است سهم از چی؟ سهم از کی؟ اصلا این سوال سوال درستی نیست.
خوئینی: من می‌گویم ما اینجا بودیم با شما صحبت کنیم که متولی روستا چه کسی باشد، اگر می‌گویم فلان دستگاه چرا؟ حالا اینکه بگوییم فلان دستگاه در ذیل آن چه کار‌هایی کرده به قول ایشان بررسی عملکرد من این را عرض می‌کنم که ما نیازمند این هستیم که عرصه روستا را هوشمندانه مدیریت کنیم، این هوشمندی باید در تصمیمات تبلور داشته باشد.
سوال: مجلس چگونه می‌تواند ورود کند؟
خوئینی: مجلس گفته که در طول برنامه اول یک سازمان اجرایی با محوریت جهاد کشاورزی، اتفاقا مجلس هم الان اختیار را به جهاد نداده ما که اینجا داریم صحبت می‌کنیم او گفته با محوریت جهاد معنایش این نیست که خود جهاد.
سعادت: محوریت جهاد نیست، سازمان اداری استخدامی.
خوئینی: بله اصلاح شد این پیشنهاد اول بود اصلاح شد، سازمان اداری استخدامی هم آمد باز من تاکید می‌کنم اگر قرار است برای روستا اتفاقی بیفتد حتماً بخش عمران آن متولی مشخص می‌خواهد، ما می‌گوییم بنیاد مسکن چرا؟ چون در ۴۰ هزار روستای بالای ۲۰ خانوار کشور برای همه اینها طرح هادی تهیه کرده، ما ۴۰ هزار طرح هادی تهیه کردیم طرح هادی سند من درآوردی نیست، مصوبه هیئت وزیران است سند توسعه روستا است و تمام این اتفاقات در ذیل آن سند می‌تواند اتفاق بیفتد. من می‌گویم معاونت مناطق محروم می‌تواند در عرصه ملی سیاست گذار باشد، متناظر آن کارگروه‌هایی در استان‌ها شکل بگیرند و کمیته‌هایی در شهرستان‌ها، تولید با جهاد، عمران آبادانی عرصه کالبد با بنیاد، فرهنگی و اداری که به شدت ضعیف است که وزارت کشور متاسفانه وارد نشده است یا اگر وزارت کشور وارد شده خصوصاً میراث فرهنگی باید کمک وزارت کشور باشد اینها موضوعاتی هستند که باید به آن پرداخته شود.
سوال: ممنون از شما آقای پالوج جمع‌بندی شما را داشته باشیم و نقش مجلس آینده را که به این قوانین متعددی که داریم سر و سامان بدهد.
پالوج: مجلس در واقع خودش قانونگذار است و مجلس بعدی هم انشاالله که همین بحث را ادامه می‌دهد. در این جا به صراحت بند الف ماده ۵۱ به صراحت می‌گوید سازمان امور اداری استخدامی با هماهنگی وزارت جهاد کشاورزی و سایر دستگاه‌ها، یعنی تشخیص داد که جهاد کشاورزی است، تشخیص داد که مثلاً فرض کنید معاونت توسعه روستایی نیست یا بنیاد مسکن یا وزارت کشور نیست، این ناشی از چیست؟ ناشی از این است که جهاد خودش را تحمیل کرده کارهایش، کار‌های جهاد که فکورانه بود و مخلصانه بود سرمایه اجتماعی که بین روستائیان داشت این خودش را تحمیل کرد که اصلاً واژه جهاد بعد از کارکرد جهاد به عنوان یک واژه خیلی پرمصرف در عالی‌ترین سطح نظام قابل استفاده است.
سوال: آقای سعادت جمع‌بندی شما را بشنویم.
سعادت: یک نکته را عرض کنم ما از همه همکارانمان در وزارت جهاد کشاورزی که دارند زحمت می‌کشند و واقعاً تلاش کردند تشکر می‌کنیم. این طور که شما مصوبه را خواندید علی رغم اطلاع، کمی بی‌انصافی است. پالوج: نه بخوانید، دارید اتهام می‌زنید به این بی‌انصافی، اجازه بدهید که بخوانند من که دارم از حفظ می‌خوانم چیزی با خودم نیاوردم، ولی شما که برگه‌ها دستتان است بخوانید، من عرضم این است اگر اشتباه کردم پوزش می‌خواهم، محتوایش این است که سازمان امور اداری استخدامی با هماهنگی وزارت جهاد کشاورزی و سایر دستگاه‌ها، دستگاه متولی را معرفی کند. اصلاً برای اینکه برای مردم شائبه ایجاد نشود که من خواستم بحث دیگری کنم اگر شما دارید از رویش بخوانید.
سوال: آقای سعادت ضمن جمع‌بندی، بفرمایید که نقش مجلس آینده به چه شکل می‌بینید؟
سعادت: من آن چیزی که عرض کردم این است که شما مطلع هستید پیشنهادی از سمت وزارت جهاد کشاورزی رفت که متولی را وزارت جهاد کشاورزی تعیین کند، پیشنهاد را وزارت جهاد کشاورزی بدهد
پالوج: اصلاً اینطور نیست من به عنوان کسی که در تمامی فرایند‌های برنامه هفتم بودم می‌گویم نیست، به صراحت می‌گویم این پیشنهاد از طرف وزارت جهاد کشاورزی نبوده است.
سعادت: از سمت دوستانی که موضوع وزارت جهاد کشاورزی را در مرکز پژوهش‌ها پیگیری می‌کردند این بند رفت که وزارت جهاد کشاورزی پیشنهاد را بیاورد که بعد مخالفت شد، گفتند سازمان اداری استخدامی، وزارت کشاورزی و سایر دستگاه‌ها که سایر دستگاه‌هایی وجود نداشت، به خاطر عملکرد درخشان وزارت کشاورزی در امر روستا نبود. من جمع‌بندی را عرض کنم رهبر معظم انقلاب دو صحبت کلیدی در خصوص روستاها دارند یکی این که روستا باید کانون تولید و ارزش آفرینی باشد و اینکه تولید هم فقط کشاورزی نیست این که همه عرصه‌های تولید و ارزش آفرینی می‌تواند خدمات هم باشد، ولی نه صرفاً گردشگری، هر چیز دیگر ما بر یک عرصه اقتصادی اصرار نداریم عرصه‌های مختلفی که الان دیگر سهم خدمات در دنیای امروز جهان خیلی متفاوت است.
نکته دوم، روستا اصالت است. نکات خیلی خوبی را آقای خوئینی فرمودند که فرصت هم نشد به آن بپردازیم در بحث مراسم‌های آئینی، زبان‌ها، خرده فرهنگ‌ها، آن کارکرد تمدنی روستا که متاسفانه جایگاهش آنجا نیست یعنی امکانش آنجا نیست. طبیعتاً وزارت میراث فرهنگی، وزارت کشور یک بخش‌هایی و جا‌های دیگر باید در کنار هم با یک هدایت متمرکز و سیاست گذاری بالادستی که اختیارات را داشته باشد مسیر را جلو ببرند.
ارسال نظرات