درس های جنگ؛ لزوم ایجاد بستر های تاب آور کسب و کارها

در حالی کشور عزیزمان ایران، از دل بحران و جنگ دوازده روزه خارج می شود که با وجود دهه ها و سال ها تحریم، کسب و کار های مختلف بویژه بخش خصوصی و غیر دولتی، آمادگی های لازم با چنین بحران و تهاجم همه جانبه ای را نداشت. در این جنگ 12 روزه بسیاری از کسب و کار ها بویژه کسب و کار های اینترنتی (به دلیل اختلال اینترنت)، کسب و کار های مسافری به دلیل اختلال در سامانه ها و سکوها و نیز صنوف مختلف به دلیل تعطیلی بازارها و اختلال آسیب دیدند. این مشکلات در حالی است که در شرایط جنگی اقشار ضعیف، بیش از سایرین آسیب می بینند.   

جنگ و بحران‌های ناشی از آن همیشه اثرات غیرقابل پیش بینی و به عبارتی غیرقابل جبران به جا می گذارند.  در این شرایط که اندیشمندان علوم انسانی و جامعه شناسی از تقویت سرمایه اجتماعی در کشور سخن می گویند اما تداوم این همبستگی غرورانگیز اجتماعی نیازمند تقویت و به عبارتی آبیاری این درخت نوشکفته است. دولت تلاش کرده بسته هایی را برای حمایت از صنایع و شرکت ها و نیز کسب و کار های آسیب دیده تدارک ببیند، اما نکته این است آیا این حمایت ها برای کسب و کار های آسیب دیده کافی است؟.

در شرایطی که تحریم های ناجوانمردانه علیه مردم و کشورمان از دهه های گذشته ادامه دارد و جنگ دوازده روزه و تبعات آتی آن هم چالش دیگری برای کسب و کار ها و معیشت مردم است. در این شرایط دولت و نهاد های متولی باید طرحی نو در اندازند. پر واضح است تمدید خودکار مجوز ها و یا تعویق یک ماهه اقساط برخی تسهیلات پرداختی مشکلی را حل نمی کند!

در این میان حتی بخش عمده کارکنان دستگاه های اجرایی و نهادهای عمومی نیز آسیب دیده اند، چرا که بخش عمده ای از کارمندان با حضور در محل کار و داشتن ساعات مشخصی از اضافه کاری، می توانند از عهده هزینه های جاری زندگی بویژه کرایه های سرسام آور بازار برآیند که در شرایط کنونی نیاز به حمایت دارند. بسیاری از کسب و کار ها دچار چک های برگشتی می شوند و امکان پاس نمودن آن ها را ندارند.

مردم ثابت کردند به پای ایران می مانند و از آب و خاک خود دفاع می کنند، اما در این شرایط وظیفه دولت و متولیان و متصدیان حامی چیست؟ وظیفه دولت است که با اندیشیدن تدابیر مناسب از اقشار آسیب‌پذیر حمایت و تلاش کند تا فشارهای اقتصادی و اجتماعی را کاهش دهد.

یکی از سوالات اساسی که در بحران‌های مشابه مطرح می‌شود، تاثیرات بلندمدت آن بر وضعیت اقتصادی کشور است. طولانی شدن جنگ در هر کشوری می‌تواند مشکلات عمده‌ای برای مردم به همراه داشته باشد. جنگ معمولا باعث افزایش بیکاری، تورم، کاهش تولید و افزایش هزینه‌های زندگی می‌شود، از این رو ایجاد زیر ساخت های مطمئن و آینده نگر برای ثبات کسب و کار ها و تاب آوری آن ها یک ضرورت است.