آیا دست‌فروشی و زباله گردی شغل است ؟

به گزارش بازارکار به نقل از رسانه ها، آمار بیکاری در کشور در سال‌های گذشته بیش از 10 درصد بود. هرچند مشاهدات و گزارش‌های میدانی تعداد بیکاران را بیشتر از گزارش رسمی نشان می‌دهد . بنا بر آمار رسمی امسال میزان آمار بیکاری در کشور 7 درصد  است. کارشناسان معتقدند تغییر تعریف‌ها و مبناهای آماری مشکل بازار کار را برطرف نمی‌کند. افزایش تعداد بیکاران به دلیل بازگشت افراد به کارها بعد از مشکل کرونا است. مرتضی عزتی، عضو هیئت‌علمی دانشگاه تربیت مدرس گفت: «وضعیت اقتصادی کشور و تولید ناخالص بهتر نشده و نیروی کار به اقتصاد اضافه نشده است.» در ادامه گزیده نظرات وی را به نقل از خبرانلاین می‌خوانید.
رفع محدودیت‌های کرونایی
بهتر است دولت به جای تمرکز بر بازار کار و ارائه آمارهایی در خصوص بهبود وضعیت بیکاری، درباره وضعیت تولید در ایران گزارش دهد تا روشن شود حجم تولید ناخالص داخلی در ایران همچنان نسبت به جمعیت اندک است و سیاست‌های اجرایی در راستای تقویت بخش مولد و درنتیجه ایجاد اشتغال پایدار و مولد نبوده است. زیرا وضعیت بازار کار امروز به مراتب بدتر از سال 1397، یعنی قبل از تحریم و وقوع همه‌گیری کروناست، پس از رفع محدودیت‌های کرونایی تا حدی بازار کار ایران بهبود یافت اما این بهبود در حقیقت بازگشت کسانی به کار است که پیش از این شاغل بودند اما به دلیل محدودیت‌های ناشی از کرونا شغل خود را از دست دادند. این موضوع ربطی به سیاست‌های دولتی ندارد و در حقیقت هر دولتی سرکار بود، با رفع محدودیت‌های کرونایی با افزایش اندک اشتغال روبرو می‌شد.
مشارکت پایین اقتصادی
پایین بودن مشارکت اقتصادی در کشور نسبت به استانداردهای جهانی وجود دارد. نرخ مشارکت اقتصادی در سال 1397 برابر با 41 درصد بوده و امروز هم در همین محدوده قرار دارد. ثابت ماندن نرخ مشارکت گواه آن است که بازار کار با افزایش افراد شاغل مواجه نشده است. دولت در حال تغییر تعاریف است که دربردارنده شغل است. یک روز اعلام می‌شود زباله گردها استخدام می‌شوند. روز دیگر دست‌فروشان در زمره شاغلان قرار می‌گیرند. بر اساس این تعریف رانندگان مسافرکش و دوره‌گردها و ... شاغل محسوب می‌شوند. به زودی شاهد افزایش شمار شاغلان خواهیم بود اما این افراد قبلاً هم همین کار را می‌کردند و اطلاق عنوان شاغل به آنها تأثیری در تولید ناخالص داخلی ندارد.
سیاست‌ها در خدمت اشتغال نیست
اکنون ما با بحران در بخش تولید روبرو هستیم. بخش تولید در توزیع منابع محدود بانکی نیز به عنوان بخش مولد، دست پایین را دارد و درنتیجه سیاست‌ها در خدمت اشتغال نیست. شغلی پایدار است که قادر به تأمین هزینه یک ماه یک خانوار باشد. متأسفانه یافتن شغل پایدار در بازار کار از سوی افراد جدید تقریباً غیرممکن است. انتظار می‌رود دولت گزارش روشنی از اشتغال خالص بدهد، یعنی بگوید میزان خروجی بازار کار یعنی بازنشستگان چقدر بوده و چه تعداد شغل جدید به اشتغال موجود اضافه‌شده است در غیر این صورت اشتغال فردی به جای یک بازنشسته به معنای ایجاد شغل نیست.