"خدا قوت"؛ "برکناری" سزاوار دکتر مقیمی نیست

دیروز سه شنبه 27 شهریور ماه 1403 خبری بر سرخط اخبار رسانه ها نقش بست؛ "دکتر مقیمی رئیس دانشگاه تهران برکنار شد!" این تیتر در بسیاری از رسانه ها نیز پرتکرار شد؛ برکناری رئیس دانشگاه تهران، رئیس دانشگاه تهران برکنار شد!. انگار عادت کردیم به کله پا کردن و خوشحالیم از برکنار شدن این و آن!

سید محمد مقیمی حدود سه رئیس دانشگاه تهران بود؛ او در این سه سال تلاش های فراوانی برای دانشگاه تهران به عنوان نماد آموزش عالی انجام داد که شرح آن در این مقال نمی گنجد.

دکتر سید محمد مقیمی رئیس سابق دانشگاه تهران به خوبی به ظرفیت و توانمندی های دانشگاه و نظام آموزش عالی اعتقاد داشت. او به گفتمانی اعتقاد داشت که می تواند راهکار و چاره کار بسیاری از چالش ها و مشکلات جامعه را در داخل و از دل دانشگاه بیابد.

 او تلاش کرد دانشگاه تهران به عنوان یک دانشگاه گفتمان ساز در حوزه های مختلف مطرح شود.

دکتر سید محمد مقیمی "آئین بزرگداشت 1757 سال سنت آموزش عالی کشور" را در کشور به خوبی مطرح و برگزار کرد؛ فراموش نکنیم به دلیل برخی کارشکنی ها و حب و بغض ها، نام جندی شاپور به عنوان مبدا آموزش عالی دنیا فراموش شده و تنها نامی از آن باقی مانده بود!. شجاعت ورود دکتر مقیمی به عنوان رئیس دانشگاه تهران به این مقوله یک اقدام متحورانه، جسورانه و از روی دلسوزی و وطن پرستی بود. بی گمان خیلی ها خوش نداشتند "آئین بزرگداشت 1757 سال سنت آموزش عالی کشور" بنام جندی شاپور و توسط ایشان ثبت و معرفی گردد.

رئیس قبلی دانشگاه تهران با برگزاری همایش ها و برنامه های متفاوت نام دانشگاه تهران را بیش از روال گذشته بر سر زبان ها انداخت؛ دانشکده های جدید راه اندازی کرد و دانشگاه تهران را در ابعاد محتوایی و فیزیکی  و در سطح ملی و بین المللی گسترش داد.

دکتر سید محمد مقیمی "مهارت آموزی" را برای اولین بار در دانشگاه تهران ساختارمند کرد و به آن هویت داد. او برای دانشجو و استاد دغدغه داشت؛ دغدغه ای از جنس کارآفرینی و اشتغال، چه اینکه کشور با نرخ بالای بیکاری داشن آموختگان رنج می برد و نیاز اصلی کشور گفتمان سازی برای توسعه مهارت است.

این چهره علمی و کارآفرینی کشور که دارای مقاله ها و کتاب های متعددی در این حوزه کارآفرینی و حتی جزو یک در صد چهره های پراستناد علمی جهان اسلام است با رسانه ها تعامل خوبی داشت؛ بین رسانه ها فرق نمی گذاشت و صادقانه در پی تعالی و تعامل بود.

بایستی خدا قوت گفت، انصاف نیست با نگاهی توام بی فضیلتی تیتر بزنیم " دکتر مقیمی برکنار شد!" کارهای او ماندگار خواهد بود حتی اگر برخی به بهانه های سیاسی و اجتماعی نگاه مهربانانه ای -که از عهده وی خارج بود – به ایشان نداشته باشند.او نماد دلسوزی و خدمت بود و "برکناری" واژه قشنگی برای زحمات صادقانه و بی دریغ او نیست.

به دکتر سید محمد مقیمی، استاد شناخته شده کارآفرینی خسته نباشید می گوییم و برایش آرزوی سلامتی و توفیق روز افزون داریم. همچنین از خداوند متعال برای دکتر سید حسین حسینی رئیس جدید دانشگاه تهران نیز  که از چهره های علمی هستند آرزو داریم در این دانشگاه بزرگ که به درستی نماد و مادر آموزش عالی شناخته می شود کارهای ماندگار و شاخصی رقم بزنند.

اینک که سالروز شعر و ادب هم هست این شعر حافظ هم خالی از لطف نیست؛

    یاری اندر کس نمی‌بینیم یاران را چه شد

    دوستی کی آخر آمد دوستداران را چه شد

    آب حیوان تیره گون شد خضر فرخ پی کجاست

    خون چکید از شاخ گل باد بهاران را چه شد

    کس نمی‌گوید که یاری داشت حق دوستی

    حق شناسان را چه حال افتاد یاران را چه شد

    لعلی از کان مروت برنیامد سال‌هاست

    تابش خورشید و سعی باد و باران را چه شد

    شهر یاران بود و خاک مهربانان این دیار

    مهربانی کی سر آمد شهریاران را چه شد

    گوی توفیق و کرامت در میان افکنده‌اند

    کس به میدان در نمی‌آید سواران را چه شد

    صدهزاران گل شکفت و بانگ مرغی برنخاست

    عندلیبان را چه پیش آمد هزاران را چه شد

    زهره سازی خوش نمی‌سازد مگر عودش بسوخت

    کس ندارد ذوق مستی میگساران را چه شد

    حافظ اسرار الهی کس نمی‌داند خموش

    از که می‌پرسی که دور روزگاران را چه شد