كار مراقبتی بدون دستمزد مانع از مشاركت 708 میلیون زن در بازار كار دنیا

بر اساس گزارش جدید سازمان بین المللی کار، مسئولیت های مراقبتی میلیون ها زن را در سراسر جهان از اشتغال با حقوق محروم کرده و با تغییرات آب و هوایی و جمعیتی در مسیر افزایش تقاضا برای مراقبت، اقداماتی برای حمایت از اقتصاد مراقبتی ضروری است.
بر اساس برآوردهای جهانی جدید سازمان بین المللی کار که روز سه شنبه به مناسبت روز جهانی مراقبت و حمایت منتشر شد، تخمین زده می شود 708 میلیون زن در سراسر جهان به دلیل مسئولیت های مراقبتی بدون دستمزد، خارج از نیروی کار هستند. در سال 2023، بالغ بر 748 میلیون نفر (15 ساله یا بیشتر) به دلیل مسئولیت های مراقبتی، در نیروی کار جهانی شرکت نمی کردند که این رقم، یک سوم از کل افراد در سن کار خارج از نیروی کار را تشکیل می دهد. از این تعداد 708 میلیون زن و 40 میلیون مرد هستند.
برآوردهای جدید که در خلاصه آماری سازمان بین المللی کار ارائه شده است، برگرفته از داده های 125 کشور است که تاثیر مسئولیت های مراقبتی بر مشارکت نیروی کار زنان را نشان می دهد. این داده ها نشان می دهند که مسئولیت های مراقبتی مانع اصلی ورود و ماندن زنان در نیروی کار است، در حالی که مردان بیشتر به دلایل شخصی دیگر مانند مسائل آموزشی و بهداشتی، خارج از نیروی کار قرار می گیرند. این اختلاف جنسیتی فاحش، نقش نامتناسبی را که زنان در تربیت، مراقبت و حمایت از افراد دارای معلولیت و همچنین کسانی که به مراقبت طولانی مدت، خانه داری و سایر مسئولیت های مراقبتی نیاز دارند، نشان می دهد.
 در سراسر جهان، حدود 1.6 میلیارد زن و 800 میلیون مرد خارج از نیروی کار هستند که 45 درصد از این زنان و 5 درصد از این مردان، مسئولیت های مراقبتی را دلیل عدم مشارکت خود عنوان می کنند. در میان زنان 25 تا 54 ساله، نسبتی که کار مراقبتی را دلیل بیرون بودن از نیروی کار ذکر می کنند، به دو سوم (379 میلیون زن) می رسد. زنان با تحصیلات پایین و آنهایی که در مناطق روستایی هستند نیز به دلیل مسئولیت های مراقبتی، با موانع بیشتری برای مشارکت در نیروی کار روبرو می باشند.
 سوکتی داسگوپتا، مدیر دپارتمان شرایط کار و برابری، در این خصوص اظهار داشته است: "زنان سهم نامتناسبی از مسئولیت های مراقبتی را بر عهده می گیرند و از مشارکت آنها در نیروی کار به دلیل عواملی مانند سطح تحصیلات پایین، فرصت های شغلی محدود، زیرساخت های ضعیف، سکونت روستایی جلوگیری می شود. علاوه بر این، سیستم‌های حمایتی و مراقبتی ناکافی، انتظارات و هنجارهای اجتماعی در مورد مراقبت، حضور زنان در بازار کار را بیشتر محدود کرده و نابرابری‌های جنسیتی را عمیق‌تر می‌کند."
رافائل دیز د مدینا، رئیس آمار و مدیر بخش آمار، توضیح داده است: "از نظر منطقه ای، بیشترین درصد زنان خارج از نیروی کار که مسئولیت های مراقبتی را دلیل آن ذکر می کنند در شمال آفریقا (63 درصد زنان خارج از نیروی کار) و پس از آن کشورهای عربی (59 درصد) قرار دارد. در آسیا و اقیانوسیه، این رقم 52 درصد است و در مناطق فرعی این تفاوت به حداقل می رسد. در قاره آمریکا، این تفاوت فاحش است، به طوری که در آمریکای لاتین و دریای کارائیب در حدود 47 درصد از افراد، کار مراقبتی را دلیل اصلی خارج ماندن از نیروی کار می‌دانند. این رقم در آمریکای شمالی تنها 19 درصد است. در اروپا و آسیای مرکزی، 21 درصد از زنان، کار مراقبتی را به عنوان مانع اصلی گزارش می دهند. اروپای شرقی کمترین میزان را در سطح جهان دارد (11 درصد)."
گیلبرت اف. هونگبو، مدیر کل سازمان بین المللی کار اظهار داشته است: "این داده های جدید سازمان بین المللی کار، نابرابری های مهمی را در دنیای کار به دلیل مسئولیت های مراقبتی نابرابر آشکار نموده و قدرت داده ها را برای بهبود درک ما از اقتصاد مراقبتی برجسته کرده است. سازمان بین المللی کار اقتصاد مراقبتی و کار شایسته را در اولویت اصلی خود قرار داده و در حال کار به سمت استانداردهای آماری جدید به منظور بهبود داده های مراقبتی است. با توجه به چنین نابرابری‌های سیستماتیک مبتنی بر جنسیت، اعضای سازمان بین‌المللی کار در کنفرانس بین‌المللی کار که در ژوئن 2024 برگزار شد، قطعنامه مهمی را در مورد کار شایسته و اقتصاد مراقبتی به تصویب رساندند. این قطعنامه اولین توافق سه جانبه جهانی در این زمینه است که راه را برای کشورها برای مقابله با چالش ها و استفاده از فرصت های ارائه شده توسط اقتصاد مراقبتی هموار می کند. این قطعنامه بیان می کند که یک اقتصاد مراقبتی که به خوبی کار می کند، نه تنها از افراد و خانواده ها حمایت می کند، بلکه به نیروی کار سالم تر و همچنین ایجاد شغل و افزایش بهره وری کمک می کند. این قطعنامه همچنین «موانع ساختاری» را که کار مراقبتی بدون مزد برای زنان در مشارکت، حفظ و پیشرفت آنها در نیروی کار ایجاد کرده، برجسته می‌کند. شیوه ای که در حال حاضر در کار مراقبتی سازماندهی می شود، نابرابری های جنسیتی و اجتماعی را که ما در تلاش برای غلبه بر آن هستیم، تقویت می کند. قطعنامه سازمان بین المللی کار در مورد کار شایسته و اقتصاد مراقبتی خواستار سیاست ها و سیستم هایی است که با نابرابری ها از لحاظ دریافت و ارائه مراقبت ها مقابله کرده و موانعی که بسیاری از زنان را از ورود، ماندن و پیشرفت در کار دستمزدی باز داشته است، رفع می نماید."
آخرین برآورد قبلی انجام شده در سال 2018، نشان می دهد که 606 میلیون زن و 41 میلیون مرد (در مجموع 647 میلیون نفر در سراسر جهان) به دلیل مسئولیت های مراقبتی در نیروی کار شرکت نمی کنند. اگرچه تخمین‌های جدید به دلیل تغییرات روش‌شناسی قابل مقایسه نیستند، اما تایید می‌کنند که مسئولیت‌های مراقبتی همچنان دلیل اصلی عدم جستجو یا در دسترس نبودن زنان برای اشتغال می باشند.
داده‌های سازمان بین‌المللی کار نشان می‌دهد که از سال 2018 بسیاری از کشورها با افزایش سرمایه‌گذاری در مراقبت و آموزش دوران کودکی، در ارتقای مشارکت زنان مراقب پیشرفت کرده‌اند. با این حال، در جهانی که با تغییرات جمعیتی، پیری جمعیت، و تغییرات آب و هوایی که کار مراقبتی بدون دستمزد را تشدید می‌کند، تغییر شکل می‌دهد، احتمالاً تقاضا برای خدمات مراقبت افزایش می‌یابد.
 قطعنامه اخیر سازمان بین المللی کار بر اهمیت سرمایه گذاری کافی در سیاست های مراقبت تاکید می کند. اگر بخواهیم با نابرابری فزاینده مقابله کنیم و به سمت عدالت اجتماعی بیشتر حرکت کنیم، ضروری است که از این الگوی جدید سازمان بین المللی کار تبعیت کنیم.